Interview: “Tsja, ik zou hier ook op de markt wat kunnen gaan blèren”, zegt ‘media-innovator’ en voorganger Wouter van der Toorn. We zitten bij La Place in zijn woonplaats Doetinchem, waar vlakbij de wekelijkse markt gehouden wordt. “Maar dat levert niemand wat op”, concludeert hij. “Bij een online missie gaat het er heel anders aan toe. Daar moet je je vindbaar en beschikbaar opstellen. Het initiatief ligt bij de zoeker, je verplicht niemand om te luisteren. Internet brengt op die manier een heel andere dynamiek met zich mee.”

Zinzoekers op het web is bezig met een herstart na een tijd media stilte. Een aantal weken terug ben ik geïnterviewd en het is nu (in de nog niet geupdate versie) op zinzoekers gepubliceerd. Hier de hoofdlijn van het hele interview.

Van der Toorn is voorganger van een Baptistengemeente in Doetinchem. Toch zou je hem op het eerste gezicht niet als zodanig typeren. Hij heeft een oorbel, draagt donkere kleding, loopt op sneakers en zijn donkere haren staan met gel omhoog. Misschien doet zijn uiterlijk je eerder denken aan een rockartiest. Toch blijkt al na een paar woorden waar de 37-jarige, zich zoal mee bezig houdt. “Ik weet precies wat er online mogelijk is, en combineer dat met het uitdragen van de boodschap van Jezus.”

Levensvragen

… De nieuwe media kunnen een handreiking bieden bij het zoeken naar antwoorden op die moeilijke vragen, aldus Van der Toorn. “Online willen mensen alles kwijt”, merkt hij op als we het hebben over de online gesprekken die hij voert met bezoekers van Jesus.net. “Laatst vertelde iemand dat ze een zelfmoordpoging had gedaan. Een leuke, jonge griet met een gezinnetje”, verzucht hij. “Dan vraag ik me af: ‘Wat gebeurt daar?’ maar vooral: ‘Waarom kun je dit blijkbaar niet kwijt bij de kerk waar je bij hoort?’ In dat soort situaties merk ik wel hoe moeilijk het is voor mensen om offline hun verhaal te doen. Ik denk dat zij, als ze worstelen met iets, toch vaak bang zijn om niet begrepen te worden.”

Van der Toorn probeert het gevoel van onbegrip te verklaren: “Af en toe is de kerk een beetje haar missie verloren. De kerk zou een plek moeten zijn waar je veilig bent en waar niet geoordeeld wordt. Toch gebeurt dit” – hij steekt zijn wijsvinger op en maakt een afkeurend gebaar – “maar al te vaak. Dat is de drang naar conformisme, iedereen moet aan een bepaald beeld voldoen. Als je dan ergens mee worstelt en niet zeker bent dat je dat kunt delen, dan is dat heel lastig.”

Jezus-freak

… De vragen die Van der Toorn stelt als hij voorgaat, maken deel uit van zijn eigen overtuiging. “Wat mij betreft mogen er nog heel wat heilige huisjes omver gehaald worden”, stelt hij. “Als er van buitenaf kritiek geuit wordt op de kerk, grijpen mensen vaak niet de spiegel om ‘ns goed naar zichzelf te kijken. Dat is jammer. Ik ben een ongelooflijke Jezus-freak, dat is ook van waaruit ik de dingen bekijk. Die man had gewoon de capaciteit om even de lont in het kruitvat te steken en de hele boel te laten exploderen.”

Van der Toorn gebruikt zijn blog om te vertellen dat ‘bij Jezus grijs niet bestaat’. “Veel kerken zijn gewoon organisaties die op zondagochtend feestjes organiseren. En dat terwijl een kerk een plek kan zijn van veiligheid en van onderlinge aanvaarding. Dan komen we terug bij het internet; dat medium begon met als hoofddoel informatieoverdracht. Nu gaat het meer om relaties. Dat tot stand brengen en instandhouden van een community, daar is internet nu heel geschikt voor. Met mijn blog bereik ik meer mensen dan in de kerk. Mijn ervaringen online neem ik mee als ik offline voorga. In de kerk ben je gauw met eenlingen bezig; ik wil laten zien dat er meer is dan wij alleen.”

Door: Marleen Stelling