80% kerkgangers draagt masker
Onderzoeker Arnie Cole (Australië) komt tot de schokkende ontdekking dat 80% van de kerkgangers een masker draagt als ze naar de kerk gaan. Niet een letterlijk masker, maar een waarmee ze een ander iemand laten zien dan dat ze in werkelijkheid zijn of zoals ze zich in werkelijkheid voelen. Het onderzoek werd gedaan onder 7000 mensen. Met reacties als:
Mijn geloof werkt niet echt en ik heb geen idee hoe ik dat moet oplossen…
Ik speel kerk en doe alsof het allemaal prima gaat, maar van binnen ben ik gewoon moe…
Ik ben klaar met de kerk en de mensen daar…
De interessante vraag is hoe je je masker leert af te zetten en meer wordt wie je in werkelijkheid bent. De kerk zou daar de uitgelezen plek voor moeten zijn!
Wat is jouw ervaring?
Ik ben benieuwd naar jouw ervaring. Ervaar jij de ruimte om te zijn wie je bent in de kerk? Of daar juist niet? Of als je predikant / voorganger bent, ervaar jij dat mensen in je gemeente kunnen zijn wie ze zijn? Of ligt er een bepaalde druk? Waar zou dat door komen?
Bron: openhousecommunity.com.au »
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
zelf heb ik er altijd veel aan als de ‘zichtbare mensen’ , dus de mense op podia, sprekers, de modellen zeg maar, het voorleven. Dan ontstaat er ruimte voor een sfeer van openheid. Ontbreekt dat bij die groep, dan voel het awkward om die ruimte zelf in te nemen. Heeft dus ook met het feit te maken dat er uberhaupt een podium is, en publiek. Kom je in kleinere kerken of groepen en zijn podia… Lees verder »
Voor mij is het juist andersom. In de kerk kan ik mezelf zijn, daar vindt niemand het raar dat ik God geloof. Daar buiten wel (naar mijn idee), komt ook omdat ik het moeilijk vind om voor mijn geloof uit te komen of om er over te praten.
Hallo. Ik wil graag reageren op het artiekel over een masker op als je naar de kerk gaat. Ik weet nog toen ik voor het eerst in een kerk kwam en ik moet zeggen dat ik me in eerste instantie wat onwennig voelde en me niet echt een houding wist te geven tegenover diegenen die er waren. Ik vroeg me ook af of ik mezelf wel kon zijn of dat ik mezelf zekerder of beter… Lees verder »
“Maar ik vind het wel moeilijk nogsteeds om mijzelf te laten zien aan anderen omdat ik al invul voor hun wat ze van me zouden vinden.” Dit is denk ik een belangrijke reden hè… in gedachten al invullen hoe de ander denkt.
Het zou wel móeten kunnen – zonder masker naar de kerk. Maar veel mensen zijn daar bang voor, of hebben een nare ervaring gehad waardoor ze zich terugtrekken. Het is soms al lastig om jezelf eerlijk onder ogen te komen, en de angst (of ervaring) van afwijzing of ‘goedbedoeld advies’ maken het niet makkelijker. In de gemeente waar ik heen ga is gelukkig best veel ruimte om jezelf te zijn en je kwetsbaar op te… Lees verder »
Dank je Tobya. Kwetsbaar zijn is soms wel een grote opgave. Niet naar God toe (al is dat soms ook een grote opgave) maar zeker ook naar anderen. Dat liedje is wel mooi hè… http://www.youtube.com/watch?v=aRUJrjUGGfg