Een lid van een kerk belde naar een radioprogramma en begon te klagen over het feit dat hij het niet logisch vond om nog verder naar de kerk te gaan.

“Ik ga al tien jaar naar de kerk en gedurende die tijd heb ik meer dan drieduizend preken gehoord. Maar ik zeg dit: ik kan me er niet één van herinneren. Dus zodoende dacht ik dat ik mijn tijd aan het verspillen was en de voorgangers verpilden ook hun tijd door het preken en geven van bijbelstudies.”

Dit telefoontje veroorzaakte een behoorlijke discussie op de radio. Mensen belden om de diensten in de kerken te verdedigen, anderen weer niet. Maar niemand kon het echt goed uitleggen en onderbouwen. Dit ging wel een paar uur zo door.

Tot het moment dat een man belde:

“Ik ben al dertig jaar getrouwd. Gedurende deze tijd heeft mijn vrouw tweeëndertigduizend maaltijden voor mij gekookt. Maar ik zeg dit: ik kan me niet één van die maaltijden herinneren. Maar één ding weet ik: alle maaltijden hebben me gevoed en kracht gegeven om mijn werk te kunnen doen. Als mijn vrouw mij niet deze maaltijden had gegeven, dan was ik vandaag de dag al lang dood. Op dezelfde manier voed ik me geestelijk gesproken in de kerk. Zo niet, dan was ik nu al dood geweest.”

Dat beëindigde de discussie op de radio.