“In de kern van alle godsdiensten rust het idee van karma. Je weet wel, wat je doet krijg je terug: oog om oog, tand om tand. Of natuurkundig, in natuurwetten gesproken: op elke actie volgt een gelijke of tegengestelde reactie. Voor mij staat het vast dat karma de kern van het universum uitmaakt. Daar ben ik absoluut zeker van. En niettemin komt er dit idee, genade geheten, langs en zet het hele ‘wat je zaait, zul je oogsten’-gedoe op z’n kop. De genade tart de rede en logica. Of zo je wilt: liefde doorkruist de gevolgen van je daden, maakt ze ongedaan, wat in mijn geval beslist goed nieuws is, omdat ik een hoop stomme dingen heb gedaan.”

“Dat is iets tussen mij en God. Maar ik zou diep in de nesten zitten als karma mijn laatste rechter was. Dan kan ik het wel schudden. Daarmee praat ik mijn fouten niet goed, maar ik heb mijn hoop daarom maar op de genade gevestigd. Ik vestig mijn hoop op het idee dat Jezus mijn zonden op zich nam aan het kruis, omdat ik weet wie ik ben en hoop dat ik niet afhankelijk ben van mijn eigen religiositeit.”

…

“Ik vind het idee van het offerlam prachtig. Ik vind het een prachtig idee dat God zegt: ‘Hoor eens, stelletje stomkoppen, hoe jullie zijn, jullie zelfzuchtigheid heeft bepaalde gevolgen en bij jullie zeer zondige aard hoort het dat jullie sterfelijk zijn en laten we wel wezen, jullie leiden geen al te best leven, of wel? Daden hebben consequenties.’ Waar het met de dood van Christus om gaat, is dat Christus de zonden van de wereld op zich nam, zodat wat we doen ons niet vergolden wordt en dat onze zondige aard niet onze ondergang wordt. Daar gaat het om. Het zou ons nederig moeten houden… Het is niet door onze eigen goede werken dat we door de hemelpoort gaan.”

Bono over Bono, blz 242 – 243