We zaten even koffie te drinken. “Zet je even TV aan, of is er niets?” vraagt mijn vrouw. “Jawel, het is journaal nu, maar heb je daar nu wel zin in?” En ik meen het. Meer nieuws over het geweld van moslim-extremisten, onthoofdingen, vluchtelingen die verdrinken, een tolk die niet in Nederland mag blijven, politieke besluiteloosheid, een bommetje hier en een bommetje daar, spanning in de Oekraïne, en veel niet gedeeld nieuws. Soms wil ik het even niet meer.

Maar dit is onze tijd. Dit is de tijd waarin we leven. En we kunnen helaas, helaas, de tijd niet terugdraaien. Dat is ook de boodschap van dit volgende filmpje dat gaat over de situatie in Syrië.

Het filmpje eindigt met de slogan:

“We can’t reverse what’s happened in Syria but we can change how the story ends.”

Ik hoop het echt. Ik hoop dat we de moed hebben om het verhaal om te keren. Hoe? Dat weet ik niet.

Ver van mijn bed

Het lijkt zo ver van mijn bed. Dat is dan misschien ook de reden dat het ik het wat buiten mezelf kan laten. Gek hè? Als het verder weg gebeurt, in andere culturen, met mensen die er nèt even anders uitzien dan ik, dan voelt het allemaal ver weg. Dit volgende filmpje lijkt zich af te spelen in onze West-Europese wereld. In een jaar tijd verandert het leven van een meisje in het leven van een vluchteling.

Het filmpje hakt er met name bij Europeanen in. Omdat het opeens lijkt op onze wereld waar het zomaar oorlog zou kunnen zijn. Precies dit gebeurt er met de vele vluchtelingen. Zij hadden vaak ook een mooi leven. In ieder geval met heel wat minder zorgen en angst dan nu.

Vluchtelingen dwalen door mijn straat

De wereld kan ik niet buiten laten. De vluchtelingen lopen momenteel door onze wijk. In te dunne jassen (vaak zelfs zònder jas) op zoek naar open wifi verbindingen om contact te kunnen hebben met thuis. Het wordt momenteel besproken in de stad, want het wordt gezien als overlast.

De oorlog is niet ver weg. Conflicten kan je niet buiten laten alsof jij er niets mee te maken hebt.

Ik kan het niet los zien van het andere nieuws: Nederland is nummer 3 van rijkste landen ter wereld. Hebben wij dan niet iets van een dure plicht om van al dat goede iets te delen met de rest van de wereld?

Wat kan jij delen?

Mijn vrouw helpt momenteel in de vluchtelingenopvang. Eens per week mogen vluchtelingen kleding komen halen. Maar er zijn zoveel mensen die hier hun toevlucht zoeken. De voorraad gaat erg snel. Ze komen nog heel veel kleding te kort. Vooral herenjassen. Check de project pagina die ze zijn gestart op Facebook: Project Kruisberg. En heb je wat, drop even een berichtje op deze pagina. Dan kunnen ze verder met delen.

Het moest me even van het hart.