Laatst schreef ik het blogje “Huilen, schreeuwen, stil zijn en vergeven“. Het maakte erg veel los heb ik gemerkt. Wat is dat toch met het thema vergeving? Ik kan me eerlijk gezegd niemand herinneren die niet ergens in zijn leven is gekwetst. Zeker niet als je iemand beter leert kennen en je bij mensen achter de voordeur mag komen. Voor de een is het maar iets kleins. Maar voor anderen wordt hun hele leven getekend door dingen die zijn gebeurd. Denk aan mensen die zijn gepest, misbruikt, bestolen, vals beschuldigd, tot nog erger.

Een mensen onderwerp

Voor veel christenen gaat vergeven vooral over God die ons onze fouten wilt vergeven. Maar toch zijn veel mensen niet zozeer op zoek naar deze goddelijke vergeving (hoe belangrijk ik dit onderwerp ook vind), maar worstelen met gekwetstheid in hun leven waar ze alleen maar van los kunnen komen door de ander te vergeven. Vanuit de pastorale praktijk, vanuit coaching komt het thema zo vaak naar boven. Niet zozeer als thema zelf, maar wel als de ultieme oplossing om dingen los te kunnen laten en eindelijk weer tot leven te komen.

De weg van vergeving is een weg om weer vrede te ontvangen. Vergeven is ook de manier waarop deze wereld kan worden hersteld. Desmond Tutu (niet te missen als het gaat om het thema vergeving en verzoening) schrijft:

‘De uitnodiging tot vergeven is een uitnodiging om heling en vrede na te streven. In mijn inheemse taal, het Xhosa, vraagt men om vergeving met de woorden: ‘Ndicel’ uxolo’ (Ik vraag om vrede). Het is een erg mooie uitdrukking die van diep inzicht getuigt. Vergeving opent de deur naar vrede tussen mensen en opent de ruimte voor vrede in ieders innerlijk. Een slachtoffer kan geen gemoedsrust vinden zonder vergeving te schenken. Er kan geen vrede heersen tussen slachtoffer en dader wanneer de kwetsuur nog tussen hen in staat. De uitnodiging tot vergeven is een uitnodiging om op zoek te gaan naar de menselijkheid van de dader. Wanneer we vergeven, erkennen we de waarheid dat we alleen door Gods genade niet dezelfde misstap hebben begaan als de dader.’

Wetenschappelijk onderzoek

Er wordt steeds meer wetenschappelijk onderzoek gedaan naar vergeving. Uit de resultaten tot nu toe blijkt duidelijk dat vergeven mensen mentaal, emotioneel, spiritueel en zelfs lichamelijk transformeert.

In zijn boek Forgive for Good: A Proven Prescription for Health and Happiness schrijft psycholoog Fred Luskin:

‘Uit zorgvuldig uitgevoerde wetenschappelijke studies komt naar voren dat vergevingstraining depressiviteit vermindert, hoop doet toenemen, woede doet afnemen, spirituele verbondenheid bevordert [en] emotioneel zelfvertrouwen versterkt.’

Dit zijn slechts enkele van de zeer reële en concrete gunstige psychologische effecten van vergeving. Uit onderzoek blijkt ook dat mensen die meer vergevingsgezind zijn, minder last hebben van fysieke en mentale problemen en ook minder fysieke symptomen van stress vertonen.

Uit ander onderzoek blijkt dat het niet kunnen vergeven zelfs risico’s meebrengt voor bijvoorbeeld hartkwalen, hoge bloeddruk en andere stress gerelateerde aandoeningen. Mensen die vast zitten in wrok en woede hebben een verhoogd risico op angststoornissen, depressie en slapeloosheid. Ze hebben daarbij ook nog vaker last van hoge bloeddruk, maagzweren, migraine en rugpijn.

Maar omgekeerd is het ook waar. Want vergeving kan stress, angst en depressie verminderen en ook al de daarbij horende lichamelijke gevolgen.

Er moet nog veel worden onderzocht. Maar eigenlijk weten we het al jaren: vergeven is goed voor je. En zeker niet alleen voor je lichamelijke gezondheid. Maar je kan er weer echt mens door worden!

https://www.youtube.com/watch?v=0TTgPH8E3EU

Geen slappe hap

“Je moet vergeven” wordt in de kerk nogal eens gezegd. Maar daarin ervaart een slachtoffer nogal eens een onuitgesproken ontkennen van de gekwetstheid. Hoe kan je vergeven? En moet dat echt? Eerlijk gezegd denk ik van niet. Maar het is wel de weg om vrij te worden van een dader, van je beladen verleden. Zelfs als deze niet tot inkeer komt, kan komen, of er zelfs niet meer is.

Vergeven is dan ook niet voor watjes. Het is niet de gemakkelijke weg. Het is voor de echte helden. Hoe gek dat ook klinkt. Er zijn ongelofelijke verhalen van vergeving die we steeds weer moeten vertellen. Verhalen uit Zuid-Afrika, uit Rwanda, uit rechtszalen wereldwijd, uit oorlogen… En ik kom erachter dat vergeven misschien wel meer menselijk is dan dat we doorhebben. Want we leren ook kleine dingen vergeven. Soms zonder nadenken. Gewoon, omdat dat de manier is waarop we dingen kunnen herstellen.

Post-scriptum

Ik hoop in de komende weken dieper het thema #vergeven in te duiken. In de hoop er uiteindelijk een online cursus van te kunnen maken om mensen echt bij de hand te nemen om door soms grote levensthema’s heen te werken. De toon moet niet al te christelijk zijn. Want het ìs geen exclusief christelijk thema. Soms is dit eerst een stuk om doorheen te werken voor er ruimte komt voor God. Of juist in het proces hiervan.

Anyway, je mag wel om wijsheid bidden hiervoor.

Post-post-scriptum

O ja, vind je het werk voor IkzoekGod.nl en al deze thema’s ook zo tof en broodnodig? Je mag altijd partner in de missie worden natuurlijk! Check voor meer »