vergeving (dawn of the planet of the apes)

Wraak en vergeving

3 min leestijd

Uit “Het boek van vergeving”, Desmond en Mpho Tutu:

Evolutiebiologen opperen dat we de aangeboren neiging hebben om wraak te nemen en anderen die ons pijn doen op onze beurt pijn te doen. Dit is de manier waarop onze voorouders overleefden wanneer ze met een dreiging werden geconfronteerd, en het ligt nu in onze aard om op deze manier op een bedreiging te reageren. Wat kunnen we anders doen dan wraak nemen wanneer  het in onze genen zit? Als we hard geslagen worden, moeten we nog harder terugslaan. Zoals Darwin zei, gaat het om het overleven van de sterksten.

vergeving (dawn of the planet of the apes)

Scène uit de film The Dawn of the Planet of the Apes waarin Caesar ( de leider van de apen-clan) vergeving aan Koba aanbiedt door hem de hand te reiken.

Maar is dit waar? Er bestaat geen twijfel over dat wraak een onderdeel is van onze evolutionaire biologie, maar er bestaat evenmin twijfel over dat we ook de aangeboren neiging hebben om te vergeven en de verbondenheid te herstellen. Primatologen hebben laten zien dat ook apen ernaar streven om het weer goed te maken als er ruzie is. Ze steken hun handen naar elkaar uit en raken zeer geagiteerd als er geen harmonie in de groep is.

Bij mensen behoort ‘sorry‘ net als ‘alsjeblieft‘ en ‘dankjewel‘ tot de eerste woorden die een kind leert. Deze hunkering naar harmonie is de reden dat we opgetogen zijn als we horen dat iemand die kwaad te verduren heeft gekregen ervoor heeft gekozen te vergeven. Het is de reden waarom de verhalen die we in dit boek delen zoveel weerklank vinden. Ergens diep vanbinnen weten we dat vergevingsgezindheid de ware toegangspoort tot harmonie en vrede is.

Hoewel we de aangeboren neiging hebben om wraakzuchtig en agressief te zijn, hebben wetenschappers aangetoond dat we ook de aangeboren neiging hebben om naar verbondenheid te streven. Onze hersenen willen dat we banden aangaan met andere mensen: het buitensluiten van mensen – de weigering om in contact met hen te zijn – is lange tijd een vorm van straf geweest die door individuen of gemeenschappen werd opgelegd aan diegenen die hun woede wekten. Wetenschappers doen nu onderzoek naar spiegelneuronen, de mechanismen in onze hersenen die ons in staat stellen te voelen wat anderen voelen.

Wij zijn sociale wezens, en onze fysieke overleving is net zo afhankelijk van gelukkige relaties en sociale connecties als van voedsel, lucht en water. Hoewel dit allemaal waar is, herken ik dat niet vergeven niet gemakkelijker maakt wanneer je in ellende verkeerd en pijn hebt of wanneer je wereld op zijn kop is gezet door een willekeurige en onverdiende daad van geweld of wreedheid.

~ Het boek van Vergeving, hst 3 “Het viervoudig pad begrijpen” » Kijk eens naar dit boek in de iBooks Store: ‘Het boek van vergeving‘ door Desmond Tutu

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -