Welke pil neem jij?
In de film The Matrix krijgt de hacker Neo twee pillen aangeboden waarvan hij er één moet kiezen. De rode pil zal hem helpen ontsnappen uit de nepwereld van The Matrix en hem in de realiteit brengen. De blauwe zal hem alles weer laten vergeten en hem in zijn onwetendheid terugbrengen naar de bekende veilige wereld die ten diepste een illusie blijkt te zijn.
De illusie achter je laten
Het voelt of ik de rode pil heb genomen: ik wil ontsnappen uit de illusie die lang voelt als een bekende en veilige wereld. De reacties op mijn twee voorgaande blogs (‘k Ben van mijn geloof gevallen / De deur die achter me is dichtgedaan) waar ik schrijf over de keuzes die ik zelf heb gemaakt, zijn tot mijn verbazing veel vol herkenning. Even een kleine greep van Facebook:
- “Bedankt voor je blogs! Ik voel mezelf nu een stuk minder slecht, omdat ik nu weet dat zelfs jij (ja voorgangers, daar kijk je tegenop he) je vragen hebt!“
- “Ik herken me in wat je schrijft, heb de afgelopen jaren een soortgelijk proces doorgemaakt.“
- “He, jij verwoordt de richting waar ik nu ook op aan het gaan ben..“
- “Ik merk dat ik veel herken in je blogs en dezelfde (o zo hippe, volgens anderen) reis aan het maken ben. Succes met het wel of niet vinden.“
- Etc.
Ik vraag me af of ik zelf wel aandacht heb gehad voor mensen om me heen die natuurlijk allang ook de lastige vragen stelden. Heb ik mensen eruit gewerkt? Heb ik zelf uit alle macht een soort perfecte wereld van God en geloof in stand willen houden die ten diepste een illusie is. Een wereld die gebaseerd is op een goed en sluitend systeem van goede antwoorden en van hoe het hoort. Of is er vooral angst om de echte vragen te stellen? Angst om de oude wereld achter te laten, de deur door te gaan, de pil te nemen.
Ja, het voelt wel onzeker. Want dingen achterlaten voelt ook als een weg waar ik niet meer op terug zal komen. Ik wil wat nieuws ontdekken, nieuwsgierig naar waar de weg me zal brengen. Eerlijk gezegd voelt het of ik spring. Een sprong de vrijheid in. En ik verwacht dat ik wel opgevangen word. Maar goed, ik wil het niet overhaasten. Ik wil ook niet nu advies van iedereen het advies krijgen hoe ik snel weer terug in een nieuw systeem kan komen.
Welke pil neem jij?
Neem je de rode en durf jij de moeilijke geloofsvragen onder ogen te zien en te besluiten dat je echt dingen gaat laten.Of ben je bang en neem je de blauwe pil omdat je bang bent om iets kwijt te raken dat je nu zoveel rust geeft?
Als je de rode neemt, ga dan mee op ontdekkingstocht met nieuwe (waarschijnlijk ook ontnuchterende) ontdekkingen. Ik verwacht eerlijk gezegd wel wat. Iets wat ze mooi ‘nieuwe openbaringen’ noemen. Maar ik wil het misschien niet meer zo noemen. Dat zie ik dan wel weer.
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
Soms benauwt het evangelisch wereldje mij, en wil ik vluchten, overal maskers,overal perfecte mensen aan de buiten kant, overal een perfecte glimlach, ik wil verdieping maar dan ook een verdieping waar God mij kneed, vormt, en breekt daar waar nodig is. Ik wil diepere hechte relatie met mijn God, en niet het voor gekauwde ideeën van zo hoort het. God heeft geen kerk nodig, Hij wil gemeenschap, Hij wil met je praten over de dingen… Lees verder »
Hoi Wouter, Via mijn vrouw heb ik het evangelische wereldje een beetje leren kennen en ik kan me je twijfels goed voorstellen. Zelf ben ik opgegroeid in een degelijk calvinistisch gezin, maar ook in een gereformeerde kerk en een christelijke school waarin ruimte was voor diverse opvattingen. Op zich goed, maar de meesten hadden geen persoonlijke relatie met de Heer en daar zijn evangelische gemeenten juist wel “goed” in. Door de persoonlijke relatie die ik… Lees verder »
Het probleem van je geloof verliezen en het gesprek met christenen is dat het vaak een overtuigingsgesprek word. Of je hebt het gevoel dat de christen er denkt te zijn en dat jij het verloren schaapje ben. Tegenwoordig wil ik mensen inderdaad overtuigen dat God niet bestaat in de hoop dat hun kinderen niet in een situatie komen als ik. (je hele leven denken dat je ouder(s) je de juiste dingen hebben geleerd en dan… Lees verder »
Ik heb je blog vanaf dat je gevallen bent gelezen. Ik herken alles. Het is echt zo… als je eenmaal die deur doorgaat kun je niet meer terug. Ook al voelde dat wel heel veilig. Lekker simpel..nu vind ik het best eng. Door de jaren heen zijn er zoveel dingen vanaf de kansel over je heen gestrooid dat je daar toch huiverig van kan worden. Want het laatste wat ik wil is mijn geloof in… Lees verder »
Heel herkenbaar, die zoektocht heb ik ook gehad. Ik ben weer teruggekomen bij Jezus, maar wel anders dan eerst. Ik ben een stuk van het magische kwijtgeraakt, maar er is ook iets magisch voor teruggekomen. Het besef dat ik het nooit kan en zal weten hoe het precies zit. Maar dat dat ook niet hoeft. Wat ik wel weet vanuit de Bijbel, is dat Jezus continu aanschopte tegen de heilige huisjes die de mensen (en… Lees verder »
Hoi Wouter, Wat mij opvalt is dat mensen die de rode pil hebben genomen nooit meer terug kunnen naar het oude en vertrouwde omdat je verstand het op de een of andere manier niet meer accepteert. Je vergelijking met de Matrix is wel heel treffend; je gelooft niet meer in de ‘oude waarheden’ omdat je hebt gezien dat het iets maakbaar/virtueel is. Wellicht ook herkenbaar voor jou; mensen die nog in de ‘Matrix’ zitten vinden… Lees verder »