ik weet het even niet

Een plek om alle vragen te stellen

4 min leestijd

Er is een grote groep gelovigen die liever niet geconfronteerd wordt met ingewikkelde vragen. Vertel maar hoe het zit, hou in stand wat je hebt, en val het liefst niet buiten de boot. Er is aan de andere kant ook een grote groep die behoefte heeft aan een plek waar je -zonder risico op afwijzing- je je vragen, twijfels, ideeën en overtuigingen kan bespreken. Er is niets zo gezond om zo’n plek te hebben.

ik weet het even niet

Bevraag alles

Zelf ben ik lid van een geheime Facebook groep onder de naam “Question Everything” waar een paar honderd mensen lid van zijn. Het is een groep waar soms hard wordt gelachen om idiote christelijke dingen. En soms valt inderdaad je mond open van verbazing bij de nonsense die wordt verkondigd. Of heb je plaatsvervangende schaamte omdat, in de naam van de christelijke God, mensen in staat zijn om vreselijke dingen te doen.

Aan de andere kant ook ruimte is voor tranen van teleurstelling en gebrokenheid. Een plek waar alles gezegd mag worden zonder dat je wordt afgewezen. Waar je ook kan zeggen dat je het ook niet meer weet, maar dat dàt (daar waar je in zat bijvoorbeeld) het in ieder geval niet is.

Er zijn trouwens meer van dit soort groepen. Niets let je trouwens om ook zo’n groep te starten. Belangrijkste is dat het een actieve groep is waar mensen ook dingen blijven delen, en regelmatig de diepte in durven gaan (naast de nodige luchtigheid die je ook nodig hebt).

Post Traumatisch Kerk Syndroom

Er zijn ook gelovigen en ex-gelovigen die zich verzamelen rondom hun gedeelde trauma die ze hebben opgelopen in de kerk; Post Traumatic Kerk Syndroom. Deze groepen zijn ook heilzaam, zoals lotgenotencontact ook heilzaam kan zijn. Het is goed om te delen dat je jezelf soms veel hebt verboden omdat het zo nu eenmaal moest. Of dat je slachtoffer bent geworden van manipulatie of misbruik in religieuze kringen.

Het is trouwens ook best bijzonder dat dit thema gelovigen en ex-gelovigen samenbindt. De een heeft alles afgezworen, de ander heeft een nieuwe manier van geloof gevonden. Dat is nu de basis voor een interessant gesprek.

Maar het kan ook zijn dat deze groepen zich vooral blijven afgeven op wat was. Deze groepen hebben een functie, vooral om ruimte te maken voor de toekomst doordat het verleden achtergelaten kan worden. Maar soms hebben deze groepen de neiging om verbitterd te blijven hangen in het verleden.

Iedereen is onderweg in geloof

Er zijn perioden dat je in geloof veel nieuwe dingen ontdekt en dat daardoor de wereld waar je naar kijkt groter en mooier wordt. Maar er zijn ook tijden dat je vooral het oude denken moet afbreken, je afscheid neemt van wat vroeger mooi en veilig voelde, tijden waarin jouw wereld donkerder en grimmiger wordt. Een gemiddelde kerk met missionaire drang wil je graag verwelkomen als je in de eerste fase bent, een fase van ontdekken en omarmen.

Maar waar is de ruimte voor de rouwfase van afscheid nemen van wat je ooit dierbaar was, het ongedwongen opgaan in je geloof. Waar is ruimte om veilig de gebouwde constructies te ontmantelen zonder dat het je ‘fataal’ wordt? Vaak ben heb ik anderen gewaarschuwd voor ‘kind en badwater‘, dat je soms in de radicale bui van afscheid nemen van wat onzin is, je soms ook het waardevolle weggooit. Je hebt de garantie voor veiligheid nodig om deze weg te bewandelen, om kaf van koren te scheiden, of nonsense van sense te scheiden.

Kerk voor alle vragen

Het zou mooi zijn als er kerken zijn waar ruimte is voor alle vragen, maar ook voor de rouw van teleurstelling. Als er zo’n kerk is, wil je het me dan zeggen? Vaak bestaat het wel in theorie hoor. Kijk maar naar een gemiddeld statement van een plaatselijke kerk. Die heeft meestal een zin als “wij zijn een groep mensen die liefdevol samenkomt in de liefde van de Heer“… Dat is de theorie, maar de praktijk?

Nu weet ik dat er vooral kleinere groepen zijn die hierin ruimte zoeken. Het is een van de waarden van de popup-kerken, een kerk-concept waarin gelovigen en niet-gelovigen elkaar ontmoeten rondom de dingen die verbinden zoals verlangen naar gerechtigheid en schoonheid.

Zou het niet mooier zijn dat er ruimte komt in de kerk (online en offline) voor de eerlijke zoektocht? Waarin het niet standaard is dat we het allemaal eens zijn, maar waarin we wel allemaal vragen leren stellen. De vragen aan onszelf in de eerste plaats.

Welke groepen ken jij in Nederland rondom dit thema? Ik zie graag goede suggesties. En misschien moeten we iets nieuws starten?

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

1 Reactie
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Andrew
Andrew
7 jaren geleden

Ik hoop dit te bereiken met http://www.zitwat.in