Wist je dat in een tijd van persoonlijke crisis regelmatig gelovigen hun geloof moeten hercalibreren of kwijtraken. Een crisis is ook voor niet-gelovigen aanleiding om een nieuwe houvast te zoeken in het leven en met de nieuwe vragen die worden opgeworpen. Ook religie wordt overwogen. Of het nu de religie van het speltbrood, koolhydraadvrij en superfood is, of de religie van oude verhalen en nieuwe ideeën, goden die tailormade tot onze beschikking staan, of een God die per definitie groter dan alles zou moeten zijn en die belooft je in deze verwarrende tijden te voorzien van vrede en hoop dat het allemaal wel weer goed zal gaan komen.

All-the-way in het nieuwe

Het vervelende is dat vaak de houdbaarheid van het nieuw gevonden houvast voor veel niet een eeuwig houvast blijkt te zijn. Want als het eerste enthousiasme een nieuw geloof of overtuiging is omarmd, het all-the-way je erin storten met de vieze papjes, de aparte gebruiken, de te vele gebeden en aanverwante gebruiken, de samenkomsten, cursussen en conferenties, dan komt er ook een moment dat dit nu nieuwe houvast niet zo vast blijkt te zijn als was beloofd en gehoopt

De wereld met een nieuwgevonden God blijkt ook zijn haarscheurtjes te vertonen, er blijven nieuwe situaties komen waarin je nieuwe geloof geen wondermiddel blijkt te zijn. Er blijken kwakzalvers te zijn. De beloofde vrede blijkt niet altijd er te zijn.

En in de wereld waarin je afscheid hebt genomen van de God van vroeger, lijkt het soms of je van teveel afscheid hebt genomen. De eerder gevonden rust van het afscheid voelt soms als een ongemakkelijke apathie, de leegte.

Nee, ik beschrijf dit proces niet als wetmatigheid, maar als een observatie. Het lijkt alsof er geen definitief antwoord te vinden is in de zoektocht naar het grote verhaal. Het lijkt alsof we als mens zo in elkaar zitten om te reizen, om te ontdekken. En dat dat niet alleen opgaat in de wereld, maar ook in onze ziel.

Definitie van geloof

Schrijver Christian Wiman geeft in zijn boek ‘Mijn heldere afgrond’  een definitie van wat geloof is: Geloof is: ontdekken dat je, in het diepst van je ziel, in het hart van wie je bent, bewogen wordt om voor het leven dankbaar te zijn. Met zo’n definitie komen gelovigen en seculieren naast elkaar te staan. Dankbaar voor het leven.

De vraag is natuurlijk dankbaar aan wie? Aan God? Aan het lot? Het universum? De vraag is wat de definitie is van God. En hoe God te vinden of te bereiken is. Het gevolg van het loslaten van oude overtuigingen is dat er een proces komt van afwegen: wat hou je nog, wat laat je achter je. En als je wat verder op weg bent gegaan, wat heb je achter gelaten maar was misschien een beetje teveel van het goede?

Geïnspireerd

Als christen ben ik geïnspireerd door het leven en de boodschap van Jezus Christus. Anderen worden geïnspireerd door grote en kleine verhalen. In mijn heroverwegen van geloof heb ik allerlei constructies achter me gelaten. Constructies die, achteraf bezien, vooral lijken op een nogal magisch idee van God en van omgang met God. Soms laat ik alles maar even los.

Maar het lijkt of God, dat grotere, me niet kan loslaten. En ik weet niet hoe ik dat anders moet zeggen, goed uitleggen kan ik het niet. Het is in de zin dat ik het leven niet zonder grotere samenhang kan bekijken. En dat de grotere samenhang, het grotere verhaal, me in de vezels blijkt te zitten. Dat ik onderdeel ben van een groot verhaal, waarvan ik de randen niet eens kan zien. Sommigen noemen het de cirkel van het leven. Anderen noemen het bestemming en lot.

Leven zoals het bedoeld is

Jezus noemde eens de definitie van ‘leven in volheid’, leven zoals het bedoeld is. Dat vind ik een mooie. Je kunt erbij de vraag stellen wat dat zou moeten zijn. Definities hè, daar moeten we het steeds weer over hebben. Wat is je definitie van het leven zoals het bedoeld is? Maar zonder het verder in te vullen, lijkt het me een goede richting om te leven. En in dit alles dankbaar voor het leven.

Ik worstel met mijn taal en mijn uitdrukkingen. Vaak zit ik nog gevangen in bekende uitdrukkingen en het kost me moeite om nieuwe woorden te vinden. Want ja, ik ben nog steeds een gelovige. Maar niet meer zoals ik dat vroeger was. Ten diepste wil ik leven. Leven zoals het bedoeld is.