Uitdaging van de schakelgeneratie
Het lijkt erop dat de nieuwe generatie gelovigen steeds lastiger te duiden zijn. Zelf noem ik deze generatie een schakel-generatie, maar sociologisch is het vast niet de juiste benaming en benadering. De verandering in deze nieuwe generatie zal ook de kleur van gelovigen en kerken veranderen. Dat kan bijna niet anders. Het lastige van de nieuwe generatie is dat ze wat lastig te duiden zijn omdat ze zo moeilijk in een hokje passen met vaste kenmerken. Gisteren viel het woord “fier” als kenmerk van de nieuwe generatie jonge gelovigen. Ze zijn trots op hun geloof, ze vinden het geweldig, geloof is onderdeel van hun identiteit. Je ziet twee interessante dingen die ontstaan:
- Terug naar essentie
Als het gaat om geloof, haal dan graag alle onnodige ballast weg zodat we het hebben over de dingen waar het over moet gaan. Verschijningsvormen van geloof zijn ondergeschikt aan de essentie. En een logisch uitvloeisel hiervan is dat je mag kiezen voor vormen, gebruiken, tradities. Zolang de essentie maar niet in het gedrang komt. Een van de essenties van geloof is bijvoorbeeld community of gemeenschap waar je onderdeel van bent en wordt. Daar hoort het eeuwenoude gebruik bij van het opzoeken van elkaar, kleine groepen, thuis… De kerk zal veel vorm krijgen op de plek waar je de zak chips kan opentrekken, lol kan maken, loungen, serieuze en diepe gesprekken kan voeren. Nu is de chips dan nog niet zo oud, maar dat gelovigen elkaar opzoeken is al zo oud als de kerk is. Maar een deel van deze generatie zal je weinig in de reguliere en bekende kerkelijke samenkomsten tegenkomen. Het past niet, het helpt ze niet om met God te leven. Maar ze zijn zeker wel onderdeel van een gelovige community. Of dat nu met vrienden is, via Internet… het is net waar je je thuis voelt en waar het om essentie gaat. - Kwaliteit en onderscheid
Als je ergens in gelooft mag het ook goed en hoge kwaliteit zijn. Dat hoort bij het fier-zijn. Kijk naar kerken als Hillsong of Mars Hill Church (of zoveel anderen), dan voel je de kwaliteit en aandacht die wordt gegeven aan hun product. Het hoort bij de gedachte dat als je iets serieus neemt het er ook goed uit mag zien. Veel christelijke producten voelen oud aan, stoffig en achterhaald. Check de gemiddelde site van een kerk bij u in de buurt… Voor de nieuwe generatie is het lastig om zich hiermee te identificeren. Tijd voor kwaliteit, tijd voor vandaag. In kerken is vaak angst dat vernieuwing hierin een afglijdende schaal betekent als het gaat om de inhoud, de geloofsboodschap. Maar kijk eens naar de eerder genoemde kerken. Van deze grote bewegingen kan nu niet 1-2-3 gezegd worden dat ze qua boodschap hebben ingeleverd!
De nieuwe generatie gelovigen voelt zich thuis in deze tijd, ze zijn aangehaakt. Er is geen ingeschapen afkeer tegen wat vroeger “de wereld” zou worden genoemd. Maar ze zijn zeker ook fier, trots op hun christen-zijn. Ik zie dat geloof voor hen niet bestaat uit cultuur en gebruik, maar is geïntegreerd in hun complete leven. Hun christen-zijn is niet alleen titel voor een religieus segment uit hun bestaan, maar heeft invloed op alle onderdelen. Ze zijn de ideale bruggenbouwers tussen de kerk (hoe deze er ook uit moet zien) en de samenleving. De oudere generatie gelovigen die vaak het gezicht bepalen van de kerken mogen wat mij betreft wel ruimte geven aan deze nieuwe generatie. Want zij hebben hoop, zij zijn fier.
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]