Als prediker speel je ook de rol als leraar. Je luisteraars horen je preek. Het Woord van God dat je doorgeeft vraagt altijd om een reactie. Het is nooit neutraal. Daarmee vraagt je preek om verandering, in welke vorm of welke grootte ook. Of het nu gewoon gaan begrijpen wat er staat is, een vernieuwing in het denken,  een aanmoediging om je keuzes te veranderen of welke andere actie ook. Nu heb je bij leren verschillende manieren en niveaus:

a. Memorisatie

Iets uit het hoofd kunnen weergeven zonder de betekenis te (hoeven) kennen. Ouderwets woordjes stampen is er een van. Een Bijbeltekst uit het hoofd leren kan er ook een van zijn. Je weet het wel, maar je begrijpt het niet.

b. Herkenning

Het herkennen van correcte en foute antwoorden. Als je dat toepast op het leren van de Bijbel dan kan je de Bijbelse waarheid herkennen. Maar dat wil niet zeggen dat het zijn weg in je eigen leven al heeft gevonden. Soms moet je herkent, wil nog niet zeggen dat het ook persoonlijk verwerkt is. Het betekent nog geen verandering.

c. Verwoorden

Het kunnen verwoorden van het juiste antwoord op een vraag of het kunnen uitleggen van een bepaald onderwerp vraagt een bepaald niveau van begrip. Je moet daarbij bijvoorbeeld ook het verband zien met andere waarheden. Een eerste stap is om iets in je eigen woorden te reproduceren. Dat kan bij Bijbelteksten ook zeker goed werken. Sommige teksten zijn moeilijk. Wat staat er als je het in gewoon Hollands zegt? Dit is de volgende stap in leren.

d. Relatie

Ja, of noem dit stuk net even anders. Waar het om gaat is of je het verband kan leggen met een (Bijbelse) waarheid naar je eigen leven. Kan je het woorden geven? Kan je zeggen wat een bepaald gedeelte uit de Bijbel voor invloed heeft op jouw leven?

e. Realisatie

Dan komt de praktijk. Dat is ook precies het doel van het doorgeven van de Bijbel. Het wil je leven veranderen, je leven richting geven en verrijken. Als prediker is je boodschap krachtig als het je eigen leven heeft veranderd. Daar kan geen woord en geen preek tegenop!