Verloren en gevonden

Het verhaal van de verloren zoon is een bijzonder verhaal dat Jezus vertelde. Je vindt het verhaal in Lukas 15:11-32. Het is het derde verhaal dat Jezus vertelt over iets dat verloren was en nu weer is gevonden. Het eerste verhaal gaat om één schaap uit een kudde van honderd schapen die is afgedwaald (Lukas 15:1-7). Het tweede verhaal gaat om een van de tien penningen die een vrouw kwijt is geraakt (Lukas 15:8-10 ). Dit is het derde verhaal, een hoogtepunt van wat Jezus wil vertellen: een van de twee zoons is verloren. Dus eerst 1 van de 100, toen 1 van de 10 en hier 1 van de 2. Dit is een bepaalde manier van verhalen vertellen. Met een moeilijk woord wordt dat enumeratie naar een climax genoemd.

Misschien is het wel het bekendste verhaal dat Jezus vertelt. Omdat het ook zo herkenbaar en midden in het leven is!

” De terugkeer van de verloren zoon ” (1642) van Rembrandt Harmensz. van Rijn.

Eigentijdse variant

Er zijn zoveel verhalen bekend waarin je het verhaal van de verloren zoon herkend. Het volgende verhaal heb ik regelmatig langs horen komen in verschillende variaties. Maar het blijft een mooie:

De jonge man was weggegaan bij zijn ouders en had het ruige en wilde leven opgezocht. Het was te ruig en te wild en het bracht hem uiteindelijk in een totale faillisement. Hij had geen geld meer, vrienden hadden hem in de steek gelaten. Helemaal ten einde raad schrijft deze jonge man een brief naar zijn ouders. Hij schrijft: “Lieve mama en papa. Ik heb gezondigd tegen jullie. En ik heb gezondigd tegen God. Ik ben het niet meer waard dat jullie me je zoon noemen. Er is ook geen enkele reden om van mij te houden of me thuis weer te verwelkomen. Je kan niet dieper zinken dan ik heb gedaan. Ik zit op de boden van de put. Graag zou ik weer naar huis terug komen, en dat kan nu ook. Ik heb een trein ticket kunnen bemachtigen. De trein rijdt langs onze boerderij, je kan em vanuit de bocht zien komen. Zouden jullie een wit laken aan de waslijn buiten willen hangen die ik kan zien vanuit de trein als ik weer welkom ben thuis? Als er geen laken hangt, dat snap ik dat en zal niet naar huis komen.”

Nadat hij de brief had gepost ging hij op weg. Na een paar dagen zat hij in de trein die langs de boerderij van zijn ouders zou rijden. Hoe dichter ze op de plaats van bestemming kwamen, hoe zenuwachtiger de jongeman werd. Zo zenuwachtig dat hij heb bijna niet kon uithouden. Hij vroef aan een man die tegenover hem zat in de trein coupe of deze voor hem wilde kijken uit het raam: “Als we rond de volgende bocht rijden kunt u een boerderij zien aan de linkerkant. Het is een wit huis en een oude rode schuur. Het hek is oud en in de achtertuin staat een waslijn. Het is misschien een vreemde vraag maar zou u voor mij willen kijken of er een wit laken hangt aan deze waslijn?” Het hart van de jongeman bonkte door zijn lijf van de zenuwen. De man stond op en keek naar de boerderij toen ze door de bocht reden, “Kijk, kijk, kijk. Moet je eens zien! De hele waslijn hangt vol met witte lakens! Maar niet alleen de waslijn, ook de eikenboom die ernaast staat, en uit de ramen hangen lakens.” Het was voor de jongeman duidelijk: hij was welkom thuis!

Net als in dit verhaal is het ook tussen God en hou. Als jij bent afgedwaald, ver bij God vandaan, foute keuzes in je leven hebt gemaakt… Dan is het tijd om contact op te nemen met God, de Vader. Je zal merken dat deze Vader allang klaar stond om je te ontvangen op het moment dat jij terug zou gaan naar Hem. God is zo ongelofelijk blij met de terugkeer van een verloren zoon of dochter!