Deze week hebben we een grote uitdaging rondom het Internet project voor Japan. Daarbij loop ik zelf vooral op tegen de uitdaging hoe je cultureel relevant kan communiceren. De Japanse cultuur is er een die ik zelf niet ken, ik begrijp denk ik niet hoe een Japanner voelt, zijn gevoelens onder woorden brengt (of niet onder woorden brengt), welke beelden worden geassocieerd met bepaalde emoties, welke kleuren ondersteunen bepaalde thema’s. Mijn eerste Hollandse gevoel bij een gemiddelde Japanse site is dat het wel erg bont is, veel frutsels, veel scheef, knalkleuren of pasteltinten. De eerste reactie van Japanners op onze style is dat het te scherp is, de hard… Tja, en hoe maak je dan iets dat je zelf best wel lelijk vindt?

Emotionele communicatie

Het lastige in de Japanse communicatie is dat het zich vooral richt op feitelijkheden. De stukken die ik zie van de nieuwszenders rondom de ramp die daar plaatsvond is dat het soms bijna college-style informatie is. Alles wordt uitgelegd, verklaard, feitelijkheden genoemd. Maar ik heb zelf geen emotie ervaren in deze verslaglegging. Ik begrijp het niet, omdat het blijkbaar zo anders in elkaar zit.

Nu zitten we met het team wel voor de uitdaging om samen met de Japanse kerken sites te ontwikkelen die mensen een weg van hoop kunnen wijzen. In essentie is dat geen feitelijke communicatie, maar emotionele communicatie. Voor Nederlanders is dat al lastig. Maar hoe doet een Japanner dat? Dat is een deel van de geslotenheid van de samenleving wat geloofscommunicatie zo moeilijk maakt. De gevolgen van de ramp voor de hele Japanse maatschappij heeft hier wel een verandering in gegeven. Er is een nieuwe openheid waarvan de Japanse kerken aangeven dat ze daarom juist nu van start willen gaan met een nieuwe Internet bediening. Naast sites als knowinggod.net komen er ook speciale sites over thema’s als zelfmoord, spiritualiteit, eenzaamheid bij ouderen, eenzaamheid bij kinderen die alleen thuis zijn, zorgen en een met de titel “Ik haat mijn vader”.

De boodschap van hoop mag geen goedkoop evangelisatiepraatje zijn. Maar een die de realiteit onder ogen ziet en te midden van deze realiteit de boodschap van hoop geeft. De hoop die er is door Jezus Christus. Een ontmoeting met Hem maakt alles anders.

Inspiratie

Hoe moet je rondom deze thema’s nu vormgeven? Wat ik heb gedaan is de verschillende sites bekeken die door de christelijke organisaties werden aangereikt. Ervan uitgaande dat deze sites niet als ‘top’ worden gevoeld door een gemiddelde Japanner. Dat gewoon vanwege het simpele feit dat ook 9 van de 10 Nederlandse christelijke sites best wel lelijk zijn. Maar het geeft wel een bepaald gevoel mee.

Een goed overzicht van Japanse sites vond ik op Woorkup.com in het overzicht “The Beautiful Art of Japanese Web Design“. Natuurlijk zijn hier veel technische sites, commerciële sites en artiesten sites genoemd. Maar het geeft me een gevoel van wat “normaal” is.

Andere overzichten van Japans WebDesign:

straightline.jp
shayhowe.com – dit artikel (“Japanese Web Design As Compared to American Web Design“) is leuk, omdat het een overzicht geeft van de Japanse versies van Internationale sites naast de Engelse versie.
web-selection.com – Japan Web Design Gallery
www.ubusuna.co.jp – WebSite Color Index
www.web-mihon.com – Web Design Sample Collection

Wat ik begrijp

In de Japanse designs wordt in ruime mate gebruik gemaakt van een breed kleurenset. Voor mijn gevoel ook veel expliciete kleuren zoals helderrood. Of juist het palet aan pasteltinten. Daarnaast moet het vooral niet te strak zijn. Graag verloopkleuren (gradiënts), schaduwtjes, glow-effecten, ronde hoeken… Er wordt in ruime mate gebruik gemaakt van iconen en clipart / cartoon. Daarnaast zijn Japanse sites bij uitstek volgeladen met allerhande content. Een liefde voor minimalisme zie ik niet echt.