Stel je voor dat de kerk zich niet meer terugtrekt in hun eigen bedoening en als christenen zich niet in de eerste plaats zouden bekommeren om hun eigen comfort. Zou de wereld er niet veel mooier uitzien? Stel je voor dat de kerk vooral zichtbaar wordt in de huizen van de mensen. Stel je voor dat als mensen hun huizen zouden openen voor anderen.

Niet van onszelf

Wij leven met een vrij eenvoudig principe: we zijn niet van onszelf. En dat maakt eerlijk gezegd alles anders. Dat heeft invloed op carrière, financiën, tijd, relaties, thuis, en nog veel meer.

Dichtbij

Toen ik laatst met Compassion in India was heb ik veel nood en armoede gezien. Zo’n overweldigende armoede dat het je op slot kan zetten. Ik kreeg de neiging om gelijk het hele probleem aldaar op te lossen. En nu, weer terug, merk ik soms de neiging om zo snel mogelijk weer terug te gaan. Maar dan zoek ik veel te ver. Als ik hier, in Doetinchem, woon, dan kan ik hier gewoon mens zijn die niet voor zichzelf leeft. Wij hebben besloten om op maandag mensen aan tafel uit te nodigen die het minder hebben (qua financiën, qua relaties, sociaal…) Wat het ons kost? Ehm… niet echt veel. We moeten wat meer koken en de maaltijd duurt wat langer. Wat het ons oplevert? Nieuwe vrienden, leuke tijd, mooie gesprekken, blije gezichten, waardevolle relaties, en ik weet niet wat nog meer.

Wie droomt er mee?

Stel je voor als iedereen een avond in de week niet meer voor zichzelf houdt, maar mensen aan tafel uitnodigt die het minder hebben. De tijd en aandacht die je geeft zijn onbetaalbaar.

Ik heb een droom… Wie droomt er mee?