India reis – dag 10 – bijzondere studenten
Super mama
Alleenstaande moeder, 50 jaar oud, vier kinderen. Op zich niet heel bijzonder. Wel bijzonder is het feit dat deze moeder zeer arm is en ze 12 uur per dag werkt om haar drie dochters naar school te kunnen laten gaan en de zoon naar de universiteit. Daar bovenop is mama al twee jaar zo geblesseerd aan haar rug dat ze krom loopt. In Nederland zou ze denk ik op alle denkbare sociale voorzieningen gebruik kunnen maken. Hier zet ze door. De laatste week kon ze niet werken, haar conditie laat het niet toe. Haar droom is dat het goed gaat met de kinderen. Voor deze droom geeft ze alles op. Super mama. Mooie vrouw. Waren er maar meer als zij. Wat zouden we een prachtige wereld hebben!
Super student
De zoon is slim. Ik weet zijn naam even niet. In Nederland zou je gewoon gaan studeren. Hier zet je dat wel uit je hoofd. Via Compassion kunnen jongen als hij studeren. Hij is voor het hele gezin de weg uit de armoede. En toch… Ondanks alles aanvaarden de mensen hun lot als van God gegeven. Dat is wel fijn, omdat je zo heel weinig klagen hoort. Maar het klopt toch niet? Als deze wereld eerlijk zou zijn verdeeld zou er geen armoede hoeven te bestaan. Het fatalistische denken over hun situatie hoort naar mijn gevoel bij de vloek van armoede.
Een computer voor 5000 studenten
Onze student studeert micro biologie. We ontmoeten na de nodige discussies (op z’n Indiaas) het hoofd van de afdeling. Een leuke man die enthousiast de ontwikkelingen verteld. En dat er goede studenten worden afgeleverd. Stel je echter qua faciliteiten niet teveel voor. In de universiteitsbibliotheek staat wel een computer, de enige internet aansluiting voor 5000 studenten. En gewoon een blackboard met krijtjes. Als je geen zin hebt om te leren (verwend wellicht?) zou je hier eens een week moeten zijn.
Ik heb hem al ontmoet
Onze student wordt een van de invloedrijke mannen in India in de toekomst. Hij krijgt een kans waar hij zo ongelofelijk dankbaar voor is. Gaaf! Over jaren zal ik wellicht kunnen zeggen dat ik de professor heb ontmoet die een vaccin tegen malaria heeft ontwikkeld. Hij heeft de potentie. En in Jezus’ naam krijgt hij nu de kans om de kwaliteiten die hij van de Schepper heeft ontvangen te ontwikkelen.
Een eigen sponsorkind
Hij vertelde nog iets moois. Een van de eerste dingen die hij wil doen als hij een baan vindt na zijn studie is om zelf een kind in armoede te sponsoren, zodat een ander kind, net als hij, de kans krijgt om de armoede te ontworstelen.
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]