Vandaag zijn we met de groep, na een rustige start, naar het kantoor gegaan van Compassion East India. We zijn wel een beetje overspoeld door getallen, plannen en mooie verhalen. Er wordt vanuit het kantoor een ongelofelijke hoeveelheid werk verzet. 50.000 kinderen in ruim 200 projecten worden vanuit dit kantoor verzorgd en in de gaten gehouden. Stapels brieven liggen er klaar om verwerkt te worden. Mooi hoor! Heel erg mooi. Ik ben me er denk ik nu pas een beetje van bewust hoe belangrijk een persoonlijke brief is voor een sponsorkind. En deze week zal ik ons sponsorkind ook bezoeken. Ik ben heel benieuwd.

Het verkeer in Kolkata/Calcutta is aangenaam chaotisch. Volgens mij toeteren ze hier in plaats van een knipperlicht gebruiken. Veel oude taxi’s, meer dan eens tot de nok gevuld met mensen. Prachtige mensen. Maar het is vreemd. Rijkdom en armoede naast elkaar. Grote billboards die reclame maken voor een luxe tweede huis boven een armoedig standje en volgens mij een paar hutjes. Verder lijkt er in deze stad maar weinig af te zijn. Maar goed, we hebben heel wat afgehobbeld. En laat ik maar niet klagen, morgen gaan we naar een van de projecten toe.

Voor ieder project hebben we een tas met sport artikelen, en voor alle gezinnen die we gaan bezoeken hebben we een tas vol cadeautjes. Daar zal je morgen wel de verhalen van horen. Het wordt tijd om te slapen.

Dank voor jullie gebeden, opmerkingen, berichten… Heel leuk en erg bemoedigend. Dus als je wilt reageren, heel graag!