Een paar vragen aan ietsisten
22 oktober 2011||
1 min leestijd
Eerder stelde ik een paar vragen aan atheïsten en agnosten. Zij twijfelen aan het bestaan van god of zijn ervan overtuigd dat er geen god is. Aan de andere kant zijn ook steeds meer mensen ervan overtuigd geraakt dat de werkelijkheid die de wetenschap kan maken te klein is. Er staan steeds meer mensen voor open dat er ‘méér’ is, ‘iets’ is. Je zou dat simpel gezegd ‘ietsisme’ kunnen noemen. Je gelooft in iets, maar wat of wie dat iets is, dat is niet duidelijk. Koefnoen heeft er een bijzondere presentatie van gemaakt:
[ba-youtubeflex videoid=”gvcb5hJuEgU”]Een paar vragen voor ietsisten
- Als je gelooft dat er iets is, waarom wil je dat iets niet leren kennen?
- Als mensen beweren dat ze God kennen, heb jij deze bewering voor jezelf onderzocht?
- Als er echt iets is, is het toch vreemd om te zeggen: fijn voor jou, maar niets voor mij…?
- Wat zou het ‘iets’ ervan vinden dat wij mensen geen moeite doen om te luisteren?
- Sta je open voor God of roep je hem op het matje.
PS: er volgen later nog wat vragen aan christenen…
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
vraag 1: Het is geen kwestie van “leren kennen”. Je ervaart het als dusdanig, òf niet. vraag 2: Nee. Heb de gedachte van een aanbidbare God die je al dan niet gunsten verleent als opgroeiend, katholiek gedoopt meisje, nooit aanvaard en gelukkig heb ik de ruimte gekregen om die overtuiging te internaliseren zonder gehinderd te worden door de dogma’s en indoctrinatie door bijbelvaste opvoeders of leerkrachten. vraag 3: Hoezo “niets voor mij”? We hebben het… Lees verder »