De Bijbel… voor iedereen hetzelfde. En toch ook weer niet. Tijdens MinistryNet 2011 in Bangkok heb ik verschillende gesprekken gehad over het lezen en toepassen van de Bijbel. Waar ik wat duidelijker achter ben gekomen? Als het gaat over onze “evangelisatie boodschap”, de boodschap van Jezus Christus, het Goede Nieuws en verzoening met God, dan zijn we het zelfs in de verschillende culturen het wel met elkaar eens. Zodra het gaat over Bijbel lezen, discipelschap, geestelijk leven en dat soort thema’s, dan raken we elkaar erg snel kwijt.

Ruzie met een Afrikaan

Een van mijn ervaringen was zelfs dat ik bijna ruzie kreeg met een van mijn Afrikaanse collega’s. Niet echt, maar het was wel onbegrip. Een lang verhaal kort samengevat: het kon er bij mijn collega niet echt in dat ik van eigentijdse muziek en films hou. Wel tien keer heeft hij erop aangedrongen dat ik een onthullende documentaire moest kijken waarin wordt aangetoond dat het allemaal erg slecht en goddeloos was. De collega’s uit Singapore hielden zich lekker afzijdig uit het gesprek. Maar zo’n strikte scheiding tussen het ‘christelijke leven’ en het ‘gewone leven’ kenden zij ook niet. Laat ik nu even niet verder ingaan op de kwestie zelf. Wat ik wil duidelijk maken is dat we uit verschillende culturen, verschillende samenlevingen en verschillende ervaringen kwamen. We begrepen elkaar denk ik niet goed.

Stel geen vragen

De tweede ervaring was een gesprek met leiders uit een grote kerk in de Filippijnen. Een kerk met 30.000 mensen. Het gesprek ging naar aanleiding van de Starters Bijbel cursus (startersbijbel.nl). Het basis principe in de cursus is om eerlijke vragen aan de Bijbel te stellen. Maar vragen stellen aan de Bijbel is echt not-done voor de oost-Aziatische cultuur. De autoriteit ligt vast, daar stel je geen vragen bij. Deze accepteer je. Zij zeggen dat er eerder behoefte is aan onderwijs.

Wij volgen onze leiders

Een evangelist uit Thailand vertelde dat hij jaren geleden, tijdens het onderzoek naar de Thaise kerken, aan de kerken daar had gevraagd: waar zijn jullie goed in? Wat is jullie kracht? Hun verrassende antwoord: “wij volgen onze leiders”. Daar kan ik als West-Europeaan heel wat van vinden, maar dat is dan weer vanuit mijn kader en mijn cultuur.

Spannende cultuur

Mijn eerste conclusie is dat ik de culturele verschillen moet leren begrijpen zonder hierover een oordeel te hebben. En de culturele verschillen komen in onze Internationale organisatie (Campus Crusade for Christ / Agapè) meer boven als je praat over discipelschap. En dat is nu net waar we vooral in onze Internet strategie in willen groeien. Dat wordt dus een spannend proces!

Wij hebben een andere opdracht in onze West-Europese cultuur als in de Afrikaanse cultuur als het gaat om de vorm. Maar niet als het gaat om de essentie: volgeling van Jezus worden. Kijk, als we het over het laatste eens kunnen zijn, dan kunnen we wellicht gaan genieten van de verschillende culturen in plaats van elkaar te oordelen.