Geen vertrouwen in de kerk
Vandaag heeft het SCP (Sociaal en Cultureel Planbureau) het rapport “De sociale staat van Nederland 2011” gepubliceerd. Dan ga ik altijd even zoeken op “kerk” en dergelijke woorden. Een van de dingen die je tegenkom in het hoofdstuk “Publieke opinie” is dat het vertrouwen in de kerk nog nooit zo laag is geweest.
“Het vertrouwen in de kerk was nooit hoog, maar in 2010 stond dit instituut voor het eerst op de laatste plek, waarschijnlijk door het nieuws over seksueel misbruik in de katholieke kerk.” (pagina 61)
Zou het niet mooi zijn als de kerk eens op andere manieren nieuws zou gaan maken? Kijk, je hoeft de werkelijkheid niet mooier te maken dan het is. Dat is al veel te vaak gebeurd. Veel kerken hebben de neiging om, zelfs al zijn er dramatische zaken aan de hand, voor de buitenwacht voor te doen alsof het nog steeds geweldig is. Of het marginaliseren van de problemen die er zijn.
Een andere gedachte die bij me opkomt is dat als het doel van de kerk is om zijn eigen bestaan te redden je je ook achter de oren mag krabben. Volgens mij is het doel van een kerk nooit zijn eigen bestaan.
Reageer eens als je wilt:
Deze vraag zou ik wel eens beantwoord willen hebben: Wat mist jouw stad als jouw kerk er niet meer is? En misschien ook maar eerlijk. Het is een goede vraag om als kerken, als kerkleiders op te kauwen. Wellicht is dat een moment om opnieuw geïnspireerd een nieuwe weg in te slaan…
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]