Stel, je gaat weg uit de kerk waar je voorganger bent, pastoor, pastoraal werker, predikant. Wat doe je dan met de mensen die in je vriendenlijst staan op Facebook? Dan Webster (@revweb), priester in Baltimore, vindt dat je dan de mensen moet ontvrienden. Want… je had een professionele relatie met de mensen. Dat was de reden om de mensen te ontmoeten. Hier een kort citaat:

Dan: Als een voorganger/vrijwilliger een parochie verlaat, ontvriend je parochianen uit je vorige plek. En als je weggaat, dan ga je weg. Dat deed ik 2 jaar geleden toen ik mijn parochie verliet.

Reactie: Waarom zou je ze ontvrienden? Zijn sommigen van hen dan niet echte vrienden?

Dan: De enige reden dat ik mijn parochianen ontmoette was als priester; niet als hun vriend. Ik hoorde hun persoonlijke verhalen op Facebook. Ik WAS hun priester.

Bron: ourchurch.com 

Kan je deze twee scheiden?

Een vraag die bij mij blijft hangen: ben je iemand anders als je de rol uitoefent als voorganger dan daarnaast? Kan je zo’n strikte scheiding maken? Nu heb ik wel meer de gesprekken over dit thema waarbij ik er achter kom dat wel meer mensen met een bediening in een plaatselijke kerk hun rol of functie daar scheiden van wie ze zijn als persoon. En dat kan er bij mij niet goed in. Omdat je juist in het gewone leven mensen zult zien die je kan volgen, die je kan vertrouwen… Een beetje als deze quote:

Mensen zullen doen wat je doet, niet wat je zegt.

Ik weet het niet… wie helpt? Zijn er professionele vakbroertjes of zusjes die een zouden willen reageren hierop?