Hoever moet je buigen en hoever moet je vasthouden aan je eigen overtuigingen. Laatst luisterde ik naar een interview met een architect die deze stelling deponeerde. En het zet me zeker wel even aan het denken.

Buigen of niet

De architect kan eindeloos vasthouden aan zijn ideale creatie. Dan blijf je een briljante architect op papier, maar er komt nooit iets in praktijk. Je zal ergens moeten buigen om toch uiteindelijk wel in de race te blijven. Maar als je te ver meegaat in het versimpelen, aanpassen van je eigen ideeën en overtuigingen aan allerlei wensen van klanten en anderen, dan blijft er iets over waar je niet meer achter kan staan.

Hoe lang moet je vasthouden?

Wat voor deze architect opgaat geldt ook voor andere situaties. Steeds in samenwerking met anderen komen de momenten dat je moet besluiten om vast te houden aan je overtuiging of om mee te bewegen. Hier is geen recept voor. Zelf denk ik dat je niet te snel je overtuiging moet opgeven. Juist niet. Het vraagt moed om vast te houden. Maar dat is niet eindeloos.

Voorbeeld van Steve Jobs

Dat er geen vast recept is blijkt bijvoorbeeld uit het succes van Apple met Steve Jobs aan het roer. Apple is een sterk merk. Niet in de eerste plaats gebouwd op getallen en feiten maar op overtuiging en intuïtie. Steve Jobs geloofde zelf in schitterende computers die ook nog eens heel makkelijk te bedienen waren. En dat heeft geen klant hem verteld. Het vasthouden aan zijn overtuiging en dus zijn merk als kompas gebruiken is de bron voor zijn succes.

 

Reageer

Hoe vind jij de balans tussen vasthouden en meebewegen?