Dit heeft iedere kerk nodig
Het is verrassend om te zien hoe de vroege kerk functioneerde. De kerk begon feitelijk na de komst van de Heilige Geest. In de kerk ontstond een bijzondere dynamiek die eerder niet werd gezien. De Geest maakte iets los in de gelovigen, iets wat met de regels van de wet niet mogelijk was. Wat heeft een kerk nodig, als je kijkt naar hoe de kerk functioneerde (zoals in Handelingen 2)
Bovennatuurlijke kracht
De kerk is geen wetenschap, er wordt niet alleen over God gepraat: we ervaren Hem. Dat maakt de kerk anders dan ieder andere club of organisatie. In de kerk is de Heilige Geest. Philips heeft het niet. Bol.com ook niet. De regering niet. De kerk wel. Dat is wat de kerk zo anders maakt. (Handelingen 2:3-4)
Ieder’s taal
Het stukje in Handelingen 2 gaat niet over “bidden in tongen”, maar over iedereen die het Goede Nieuws hoort in zijn eigen taal. Als er Nederlanders tussen hebben gezeten is er ook een geweest die Nederlands sprak. Het Goede Nieuws is voor iedereen. Voor iedere taal, ieder land, iedere afkomst! Ook iedere sub-cultuur. Het hoort niet bij een kerk om zich op te sluiten in zijn eigen cultuur. (Handelingen 2:4)
Iedereen heeft gaven
In het Nieuwe Testament waren er geen toeschouwers in de kerk. Iedereen droeg bij. Als ik het goed begrijp gewoon 100%. Niet dat iedereen hetzelfde doet. Niet iedereen was apostel of oudste. Maar iedereen zette zich in op een natuurlijke manier. Het mocht ook alles kosten. Is het niet daarom dat deze vroege kerk een enorme impact had op zijn omgeving? (Handelingen 2:14, 16, 19, 21)
Levensveranderende waarheid
In de vroege kerk was er niet de luxe om te discussiëren over randzaken of een soort positief praatje te houden. Het ging om de waarheid die gepredikt werd, de waarheid die levens veranderde. Gods Woord is de kracht. Dát is de boodschap die gebracht moet worden. Het was zo belangrijk dat de apostelen zich hieraan toewijden. Gods Woord was wat de vroege kerk zo vitaal maakte. (Handelingen 2:22-40)
Liefdevol netwerk
Het is aantrekkelijk om een groep te zien waar liefde en aanvaarding is. Zo was de vroege kerk. Vriendschap, gemeenschap, maaltijden, gebeden. Mooi. Het is als een familie. De kerk is geen bedrijf, geen vereniging, geen organisatie, geen sociaal clubje. Het is een familie van Gods kinderen. (Handelingen 2:42)
Blijde samenkomsten
Het moet mooi zijn geweest om onderdeel van de samenkomsten te zijn. Het was vol blijdschap, vrede. De samenkomsten, de aanbidding, ze waren er als een feest. Ze waren er om te vieren. Het is een party, geen begrafenis. Een feest van Gods Koninkrijk! Een kerk met vreugdevolle samenkomsten (de vorm en grootte zijn niet maatgevend) zijn aantrekkelijk voor iedereen. (Handelingen 2:46)
Ruimhartige offers
Waar je mee omgaat wordt je mee besmet. Toch? Als je op God gaat lijken wordt je ook als Hem: je wordt vrijgevig. De christenen in de tijd van het romeinse rijk waren de meest vrijgevende mensen. Daar waren ze beroemd om. Ze deelden alles samen: de rijken en de armen. Alles samen. Dit was een geloof en gemeenschap waar ze – soms letterlijk – alles voor over hadden. Nooit zouden ze hun geloof en hun gemeenschap opgeven. (Handelingen 2:44-45)
Geweldige groei
Het is niet verwonderlijk als een kerk er zo uitziet dat deze kerk groeit. Het heeft een aantrekkingskracht in zich. Leven trekt leven aan. Misschien waren de christenen uit de vroege kerk extreem. Maar prima, zulke mensen wil je zien. God deed geweldige dingen in hun midden. Mensen wilden ook ontdekken wat deze Jezus volgelingen hadden. (Handelingen 2:47)
Reageer
Welke les uit de vroege kerk is voor jou de belangrijkste?
Bron: pastors.com »
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
Ik denk terug op het moment dat Nederland gekerstend wordt. Seculiere, als in niet christelijk, zaken gebruiken om het christendom uit te leggen. Heel veel “dingen” om ons heen kunnen en is het misschien onze taak wel om dat te vertalen naar het christendom. Alleen blijven we, mijn ervaring, als christenen in onze bekende wereld zitten waar de metaforen bekend zijn en geaccepteerd zijn.
Als medewerker van Stichting Present ligt het voor de hand dat ik de meest diaconale zou noemen: inzet van gaven, liefdevol netwerk, ruimhartige offers. Maar ik denk dat juist de samenhang het krachtig maakt. Geen handen zonder hoofd en hart en andersom.
Van mij mag het gezegd worden. Er zijn verschillende facetten, verschillende gaven, verschillende opdrachten. Opvallend is dat de Geest alles in gang zette. Juist ook de liefdevolle gemeenschap en onderlinge zorg!