Alles wat niet genoemd is is positief

Alles wat niet genoemd is, is positief

1 min leestijd

Alles wat niet genoemd is is positief

Dit stukje kwam ik in mijn losse Evernote notities tegen en weet niet precies waar vandaan. Maar wel een om over na te denken: wat is feedback die je nodig hebt? Moet je er maar vanuit gaan dat het ‘positieve’ vanzelfsprekend is?

Ik heb een vriend die predikant is. Na zijn eerste jaar in de gemeente had hij alle ouderlingen (oudsten) uitgenodigd; het waren er twaalf. Ze waren bijeengekomen voor de zogenoemde ‘feedback-meeting’. De één na de ander vertelde wat er allemaal mis was gegaan, wat er niet klopte, en wat er voor verbetering vatbaar was. Dit alles vond plaats in een ontspannen sfeer, zonder negatieve ondertoon. De ouderlingen gaven simpelweg hun mening.

Aan het eind van de avond was mijn vriend helemaal ontmoedigd. Met zijn laatste energie zei hij: ‘Excuses, dames en heren, maar was er dan werkelijk niets positiefs te melden over het afgelopen jaar?’

De hele groep keek verbaasd op. ‘Meneer Müller,’ zei iemand, ‘alles wat niet genoemd is, hebben wij als positief ervaren.’

In dit voorbeeld gaven de ouderlingen blijk van een eigenaardige mentaliteit. Ze zeiden wat er allemaal mis was, wat er verbeterd moest worden, maar de positieve zaken werden niet genoemd.
Maar zo werkt het niet! Een mens zit nu eenmaal zo in elkaar dat hij daar niet gelukkiger van wordt. Hij wordt er nauwelijks door gemotiveerd.

Reageer eens

Hoe zit dat bij jouw team? Zorg je ervoor dat er ook positieve feedback is? Ook je leidinggevende op je werk, je teamleider in de kerk, je voorganger hebben positieve feedback nodig.

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

2 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Michiel Brouwer
Michiel Brouwer
11 jaren geleden

Dat is wel heel erg makkelijk gezegd, dat ‘Alles wat niet genoemd is…’ Maar het is een valkuil die ik al tegenkom zolang ik me kan herinneren. Mensen zijn nu eenmaal geneigd om het negatieve uitvoerig te beschrijven en het positieve te laten voor wat het is. Zou het onze calvinistische bescheidenheid zijn?

Fraai blog dit, trouwens. Complimenten!

Gonnie
Gonnie
11 jaren geleden

Wat je schrijft heeft 2 kanten.
Ik ben het met je eens positieve feedback is nodig voor het juiste evenwicht.
Maar als er om feedback word gevraagd (het positieve en de aandachtspunten) en hier word niet op gereageerd, vind nog ingewikkelder om mee om te gaan.
Zijn daar tips voor?