Onopvallende schoonheid
Een man zat op een koude januari ochtend in het metrostation in Washington DC en begon viool te spelen. Hij speelde zo’n 6 stukken van J.S. Bach in ongeveer 3 kwartier. In die tijd zijn ongeveer 1100 mensen gepasseerd. De meeste mensen haasten zich, zeker omdat het tijdens het spitsuur was.
$32 fooi
Na drie minuten stopt een man om na een paar seconden door te lopen, waarschijnlijk om op tijd voor de afspraak te zijn. Een paar minuten later krijgt hij de eerste fooi. Uiteindelijk zijn er maar een paar mensen die even tijd nemen om te luisteren.
De meeste aandacht krijgt de violist van een jongetje van 3 jaar oud. Zijn moeder heeft haast, maar het kind stopt en kijkt naar de violist. De moeder trekt het kind uiteindelijk stevig mee, om maar op tijd te zijn, maar het jongetje blijft achterom kijken. Dit is trouwens wat er met de meeste kinderen gebeurt.
Na 3 kwartier zijn slechts 6 mensen even gestopt, 20 mensen hebben fooi gegeven, de meesten zonder de pas in te houden. Hij ontving $32,- aan fooi. En als de laatste noot heeft geklonken is er geen applaus. Niemand lijkt door te hebben dat de muziek stopt en de muzikant weggaat.
Wat niemand wist is dat het de violist Joshua Bell is, een top violist. Hij speelde in het metrostation op een viool die 3,5 miljoen dollar waard is. Twee dagen hiervoor gaf hij nog een concert in een groot theater waarvoor een kaartje gemiddeld $100,- kostte.
Sociaal experiment
Wat hier gebeurt is onderdeel van een sociaal experiment dat door de Washington Post was georganiseerd wat ging over verwachting, smaak en prioriteiten die mensen hebben. Blijkbaar wordt schoonheid niet verwacht op deze plek en op dit uur van de dag.
Onopvallende schoonheid
Het maakt mij bewust dat je schoonheid kan tegenkomen op plekken en op tijden die er niet voor lijken te zijn gemaakt. Blijkbaar is op een andere plek en ander tijdstip een optreden me $100 dollar waard maar kan ik er gewoon aan voorbijlopen als ik met andere zaken in het hoofd zit…
Tijd nemen om te genieten
Ik heb besloten om te kijken op onverwachte momenten naar de mooie dingen, schoonheid, kunst. En tijd te nemen om te genieten op onverwachte momenten. Want voor je het weet loop je aan iets prachtigs voorbij. Ik hoop dat ik het dan ook door heb.
Bron: Washington Post »
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
Ik kom er ook steeds meer achter dat er zo veel moois te ontdekken is in gewone dingen. Toevallig ben ik er net een blog over begonnen (http://watmooi.wordpress.com).
Ik hou wel van een experiment als deze, het maakt je bewsut van de kunst om je heen, de mooie momenten zoals jij het schrijft. Maar het geeft ook de luchtbel weer, waarin we leven. Iets waar aan we voorbij lopen in de metro, maar wel flink voor willen betalen in de ‘juiste ‘ omgeving.
Groet,
Michel
Wow! – Aangrijpende realiteit! Ben benieuwd wat de 3 ‘schoonheden’ voor JOU waren van afgelopen 24u? Voor mij; kuif/ vuur/ maat 47.