Hoe ga ik om met sociale media
Eerlijk gezegd hou ik wel van de dynamiek van sociale media, vooral Facebook en Twitter. Maar soms vind ik het ook erg vervelend. Gemakkelijk verbonden zijn met mensen overal in de wereld. Maar het vervelende is dat de digitale relaties gemakkelijk voelen maar soms weinig inhoud hebben.
Hoe ga je er dan mee om? Hier een aantal richtlijnen die ik aanhoud als ik communiceer. Je kan er zelf andere principes op nahouden, doe er je voordeel mee:
1. Ik klaag niet. Ik probeer een positieve bijdrage te geven. Er is al zoveel negativiteit. Ik ga niet klagen over de drukte, over de file, over… Klagen lost niets op, meer klagen ook niet. Zonde van de tijd.
2. Eerlijke motieven. Waarom zou ik iets posten? Deel ik iedere kilometer die ik heb hardgelopen om mezelf goed neer te zetten? Of post ik een foto om iedereen maar te laten denken dat wij het perfecte plaatje opleveren en alles hier voor de wind gaat. Ik wil niet alle aandacht op mij vestigen. Al hoort dat anderzijds natuurlijk altijd bij communiceren.
3. Niet zomaar namen noemen. Je zal me niet allerlei namen zien delen dat ik een lunch heb gehad met @belangrijkpersoon of dat ik net een uur aan de lijn heb gezeten met @invloedrijkpersoon zodat jij maar onder de indruk bent van mijn contacten. Als ik iemand bedank doe ik dat persoonlijk. Tenzij ik mijn digitale vrienden op de hoogte wil brengen van nieuwe ontwikkelingen.
4. Ik retweet nooit een compliment. Hoe leuk een compliment ook is, het is niet leuk als je deze retweet. Een @reply naar de persoon die een bedankje stuurt naar aanleiding van een preek bijvoorbeeld is wel op zijn plaats. Dit is trouwens een gedrag die ik vaak voorbij zie komen. Is soms een reden om iemand niet meer te volgen.
5. Ik wil zo twitteren zoals ik het met de mensen zelf zou bespreken. Ik wil niet twitteren over iemand als het niet besproken kan worden met de mensen face-t0-face.
6. Ik ga niet de discussie aan met mensen die ik niet ken. Daarbij, er zijn maar weinig echt zinnige discussies te voeren op Twitter bijvoorbeeld. Hoe leuk het ook is om af en toe in een heftig gesprek te springen.
7. Ik ben niet bezig met mijn online contacten als ik met mensen face-to-face contact heb. Dus niet tijdens een etentje altijd het ene oog op de telefoon of een steeds updates twitteren als ik met mensen in gesprek ben.
Veel van deze principes heeft met keuzes te maken. En aangezien ik geen slaaf wil zijn van wat dan ook, wil ik het ook niet van sociale media zijn.
Zeg, heb jij ook voor jezelf afspraken gemaakt als het gaat om sociale media?
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
Het deed me direct denken aan het THINK acroniem dat in de school waar we als gemeente samenkomen, wordt gebruikt om te adviseren rond social media gebruik. http://talinorfali.wordpress.com/2013/03/01/social-media-awareness-t-h-i-n-k-the-acronym-that-stood-out/
Geweldig en herkenbaar verhaal Wouter :) De meeste punten zijn er gaandeweg bij mij ook zo ingekomen. Al doende leert men. Je intentie voor een tweet staat bij mij voorop, dus kan het gerust gebeuren dat ik iemand noem, met de intentie specifiek iemand bij de tweet te betrekken of de aandacht op hem of haar te vestigen: omdat ie het waard is :) Ik ben wel meer van het uitproberen met tweets. Gewoon om… Lees verder »
Goed stuk! Wat ik ook niet doe is foto’s e.d. met andere personen in beeld ongevraagd posten.
En geen foto’s van mijn kinderen (of hun bij naam noemen). Wil niet dat ze later ontdekken hoeveel er van hen online rondzwerft. Zij mogen tzt hun eigen grenzen van privacy ontdekken/bepalen (natuurlijk met advies van ouders ;-)