Mijn allerlaatste gedachten
18 oktober 2013||
1 min leestijd
Ooit ga ik een boek schrijven. Of misschien wel meer. De opening van een van deze boeken zal ongeveer dit zijn:
Daar stond ik dan. Alles was voorbij. Het einde is nu onvermijdelijk. En in die paar seconden die ik nog kon besteden schoot me één ding door mijn gedachten: “Waarom heb ik in vredesnaam zoveel tijd gestoken in dingen die er echt niet toe deden?“
En het zal wat mij betreft géén autobiografisch boek zijn.
Het moest me even van het hart.
Reageer eens
Wat zouden jouw laatste gedachten zijn?
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
Nu een jaar wetend dat mijn leven niet lang meer zal zijn, ja dat kan ook, kristalliseert zich steeds meer uit wat echt belangrijk was en is. En zo gek heb ik het dan ook weer niet gedaan… :-) het zou mee kunnen vallen dus.
Bijzonder dar je er dan wel heel bewust over moet nadenken. En goed om (tevreden?) terug te kijken!
wij zijn altijd maar op zoek naar het onbereikbare zo zit de mens nu eenmaal in elkaar wij willen nu eenmaal steeds meer uit het leven halen dan dat wat er nu in zit daarom zou mijn laatste gedachte wel eens kunnen zijn waarom was ik niet gelukkig met wat ik bezat want ik had alles om gelukkig te zijn
Daar lig je dan. De dag dat je wist dat zou komen. Misschien dat ik in de laatste seconde wel terugkijk op mijn leven. Misschien dat ik zelfs denk aan dat wat voor me ligt. Maar het meest waarschijnlijke is dat ik kijk naar diegenen die om mijn bed heen staan, en waarvan ik hoop te zien en horen dat ze me niet graag laten gaan. Het zijn geen hooggestemde gedachten. Ik denk dat ik,… Lees verder »