Er is een hele nieuwe vorm van pesten die steeds gewoner wordt: online pesten of cyberpesten. Maar cyberpesten wil niet zeggen dat het virtueel pesten is in de zin dat het niet echt is. Het kan erg ver gaan.

Regelmatig komen weer dramatische verhalen naar boven, zoals deze week van Amanda Todd, een tienermeisje uit Canada dat jaren online is gepest. Een paar weken voor haar zelfmoord postte ze deze video nog online. Daarbij schrijft ze:

I’m struggling to stay in this world, because everything just touches me so deeply. I’m not doing this for attention. I’m doing this to be an inspiration and to show that I can be strong. I did things to myself to make pain go away, because I’d rather hurt myself then someone else. Haters are haters but please don’t hate, although im sure I’ll get them. I hope I can show you guys that everyone has a story, and everyones future will be bright one day, you just gotta pull through. I’m still here aren’t I ?

Nee, Amanda, je bent er niet meer. Je bent uit het leven gestapt. Omdat je vast kwam te zitten in een web van pesten, schaamte, domme stappen. Je hebt moed gehad om het te delen, en toch was het niet je oplossing… Dat spijt me enorm.

En je bent niet de enige!

Slachtoffers cybercrime

Uit cijfers van het CBS blijkt dat drie procent van de hele Nederlandse bevolking van 15 jaar of ouder is weleens gepest via internet. Bij jongeren gaat het om zelfs een op de tien! De meeste slachtoffers geven het niet aan bij de politie of maken er melding van bij een of andere instantie.

[/ba-column] [ba-column size=”one-half” last=”1″]Slachtofferschap cyberpesten naar soort en leeftijd, 2012

[/ba-column]

Het meeste is er bij cyberpesten sprake van plaatsen van beledigende en kwetsende tekst op internetfora of profielensites zoals Facebook, of het verspreiden van foto’s en filmpjes via internet. Dat kan ook via bijvoorbeeld WhatsApp of andere chat applicaties zijn.

Tips voor als je tiener wordt gepest

Je hebt als ouder, leerkracht of jeugdleider echt niet altijd door wat er aan de hand is. Wat is typisch tienergedrag, pubergedrag enerzijds en wanneer moet je je echt zorgen gaan maken?

1. Praten, praten, praten. Het is belangrijk om te zorgen voor een sfeer waarin gepraat kan worden, mag worden, waarin je als ouder of jeugdleider luistert zonder te oordelen. Praat met je tiener en laat hem weten dat je er altijd voor hem zult zijn en dat je er altijd zal zijn om te helpen.
2. Draag niet zelf de oplossing aan. Onderdruk de neiging om het direct zelf op te lossen maar vraag als eerste aan je tiener hoe hij het zou willen oplossen. Laat hem zelf met een mogelijke oplossing komen en bevestig hem daarin. Tieners weten vaak andere manieren hoe iets opgelost zou moeten worden.
3. Kwetsende boodschappen sturen is strafbaar. Als meldingen kwetsbaar of schadelijk zijn zou dit gemeld moeten worden bij de politie. Vaak kunnen zij traceren waar iets vandaan komt en actie ondernemen. (PS: vaak is cyberpesten een eenzame obsessie van iemand die ermee stopt zodra het in de openbaarheid wordt gebracht).
4. Neem het serieus. Het lastige met cyberpesten is dat je het niet zomaar ziet. Maar het heeft ongelofelijke traumatische invloed! Onbegrip en het bagatelliseren van het probleem maakt het er niet beter op en zorgt alleen voor meer schaamte en isolement.
5. Zoek hulp. Het is een enorm probleem en probeer het niet alleen op te lossen. Zoek hulp bij bijvoorbeeld bureau jeugdzorg, een vertrouwenspersoon op school of een andere hulpverlener.
6. Veroordeel niet. Belangrijkste in alles, zelfs als het allemaal is gekomen door onnozel gedrag of domme dingen, veroordeel niet.

Speelt het op dit moment? Blijf er niet mee zitten. Online kan je tiener bijvoorbeeld met Stichting Chris contact opnemen (chat, mail of bellen).