Al jaren ben ik betrokken bij Internet evangelisatie en werk ik het grootste deel van de week aan IkzoekGod.nl. Meer en meer proberen we serieus het gesprek met iedereen aan te gaan. Het doel is om open en eerlijk te communiceren over God, geloof, Jezus, leven, dood, hoop, toekomst en nog veel meer. Op een manier die (bijna) iedereen begrijpt.

En wat zou het mooi zijn als mensen met een christelijke achtergrond en mensen zonder gelovige opvoeding, mensen die nieuwsgierig zijn en mensen die overtuigingen hebben, met elkaar in gesprek gaan. Op een nieuwsgierige manier. Dat is wat we proberen te bereiken bijvoorbeeld op onze Facebook pagina. We zijn nu een aantal maanden hiermee bezig. De ene keer lukt het beter dan de andere keer om het gesprek op gang te brengen.

Hieronder een paar concrete Facebook berichten. Het is een lang artikel geworden, maar neem de tijd om met me mee te denken. Want ik hoop dat we beter leren communiceren. Ik sluit af met een paar persoonlijke observaties.

Bestaat God wel?

Link naar dit bericht op Facebook

Deze vraag heeft veel interacties opgeleverd. Dat vind ik echt super. En heel erg leerzaam. Want, zo zul je ook in de volgende voorbeelden zien, we begrijpen elkaar niet. Het is waarschijnlijk logisch, maar we praten ieder vanuit ons eigen wereldbeeld, mensbeeld en godsbeeld. Wat voor de een logisch is, is voor de ander totale flauwekul. Voor de een is iets ongelofelijk waardevol, terwijl een ander er de vloer mee aanveegt. Hier wat verschillende reacties:

” Ja. Klaar.” Laura

Nou, dat is dus net te gemakkelijk. Want de ander zegt dan: “Nee. Klaar.”

“kijk naar de schepping.als je dan nog twijfelt zitten je ogen dicht” Ineke

Hier gaat dus direct op: het is net waar je vandaan komt. De een kan onder de indruk zijn van de schepping en schepper bij het zien van de natuur, de ander geniet van het briljante van een kwetsbare planeet waar wij het geluk bij hebben om op te leven. Er zit geen God achter, maar gewoon een heerlijk lot.

“Ik ben na gebed genezen.” Rick

Opvallend is de hoeveelheid genezingsgetuigenissen in alle reacties. Ik vind het mooi, en toch bekruipt mij ook het gevoel: een ander heeft ook wel eens iets gehad en het ging over. Was er ook heel blij mee, maar daar zat God niet achter. Is dat bewijs, wat kan de ander ermee? Voor sommige mensen is het een belangrijk argument, voor een ander is het net zo vreemd als al het andere.

“Ja, Hij werkt elke dag in me in de vorm van de Heilige Geest. Ik voel dat God mij beter begrijpt dan mijn aardse omgeving.” Robert

Mooi dat je kracht ontvangt door je geloof. Dat zou ik ook wel willen. Maar is het niet gewoon een psychologische truc?

Ga jij naar de kerk?

Link naar het bericht

Misschien is het de foute vraag, misschien ook niet. Veel christenen reageren. Ook mensen die niet naar de kerk gaan. Er zitten sabbatsvierders tussen. Maar hoe werkt het gesprek nu? Weinig, als ik eerlijk ben. Het is vooral een mededeling. Sommige reacties vind ik persoonlijk mooi, enthousiast, betrokken.

Ik vroeg me wel af hoe een anders-gelovige of niet-gelovige de christelijke taal begrijpen.

“Omdat ik Jezus wil bedanken voor wat Hij voor mij heeft gedaan. Samen met mijn broers en zussen. Samen zingen en getuigen, samen leven tot Zijn eer.”

Ehm, “wat” heeft Jezus gedaan voor jou??? En leuk zo’n familie bijeenkomst met je broers en zussen (wij gaan altijd samen brunchen).

“Ik ga zondag naar de kerk om met mede gelovigen het getuigenis te delen.”

Pardon, wat wil je verdelen?

Vergeving

Link naar het filmpje op Facebook

Een reactie bij dit indrukwekkende filmpje geeft misschien wel aan dat we zo anders tegen dingen aankijken. Voor christenen is misschien het thema vergeving echt iets wat God in je bewerkt, in je mogelijk maakt. Maar voor deze reageerder niet:

“Mooi filmpje, maar waarom wordt door Christenen hier altijd God bijgehaald???????????????? DENK ZELF MENSEN !!!!! Dit is een humane aangelegenheid.”

Heeft God jou al eens iets gezegd om te doen?

Link naar het Facebook bericht

Ja, ik stelde zelf deze vraag. Maar ook daar zit al een wereld achter. Het gaat ervan uit dat God niet iets is maar iemand. En dat je met hem kan communiceren. Dus op zich wel logisch dat een van de reacties is:

“Als je een stem in je hoofd hoort, lijd je waarschijnlijk aan schizofrenie. Ga vervolgens hulp zoeken” Joshua

Net zo hard door de bocht gaat Bea, net de andere kant op:

“Nou nee, dat is niet van God. Dat is de duivel. Lees de bijbel en zie wat een macht de duivel is gegeven.”

Dussss, een stem horen is van de duivel en dat lees je in de Bijbel… Oké, en nu? Geen idee. De Bijbel is een dik boek, daar wordt veel strijd om gestreden, er zijn kerkscheuringen door gekomen, iedereen denkt er het zijne over. Dus wat nu “dat lees je in de Bijbel”. Jij misschien wel, maar ik niet!

En Henk haalt er voor het gemak alle ellende van de hele wereld bij. Dat is voor hem blijkbaar wat er gebeurt als je praat over God:

“Macht! Meer is het niet. Geloof wat je wil. Alleen, kijk eens goed om je heen. Het ene geloof probeert de macht over het andere te krijgen door elkaar te vermoorden. Onschuldige kinderen worden in stukken gereten door bommen enz. Dat doet geloven.”

[/ba-column] [ba-column size=”one-half” last=”1″]

[/ba-column]

Mijn observaties en conclusies

Welkom in de wereld van online gesprekken over geloof, leven, eeuwigheid, dood, zingeving. Trouwens, niet alleen online. Ik heb nog geen oplossingen. Maar wel een aantal observaties:

Vragen stellen werkt

De momenten dat we expliciet vragen om reactie gebeurt dat ook. Het is een uitnodiging om te laten weten wat je ergens van vindt. En dat is prima.

PS: een belangrijke filosofie voor onze aanpak is: verboden te preken, stel altijd vragen.

Facebook is niet heel geschikt voor gesprek

De praktijk van reacties op Facebook is eerlijk gezegd niet echt een gesprek. Je kan nu wel reacties plaatsen op een reactie, maar dat werkt nog niet op alle platformen. In ieder geval niet mobiel. Daarmee is het moeilijk om echt tot gesprek te komen. De praktijk wordt dan dus ook dat iedereen zijn ei legt en weer vertrekt.

Gesprek wordt gefrustreerd door single-issue-christenen

Ik wil niet heel bot doen maar gewoon eerlijk. Er zijn veel momenten dat ik me schaam voor de manier van communiceren door medegelovigen. Niet zozeer dat ze wellicht (waarschijnlijk) op onderdelen andere overtuigingen heb als mij. Dat is prima, daar zou ik op zich graag meer van willen weten.

Wat het voor mij onverteerbaar maakt (please, als je dit leest, neem dit mee als advies) is het impliciete of expliciete oordeel dat wordt uitgesproken. Dat voel ik mij zelfs. Laat staan iemand die nieuwsgierig is geworden naar God, naar Jezus Christus, iemand die bezig is met levensvragen. Wees niet de blokkade voor mensen om God te ontmoeten.

Helaas zijn veel mensen die in een of ander christelijk subthema vastzitten bijzonder actief in hun evangelisatiedrang. Nou ja, ik weet niet altijd hoeveel Goed Nieuws ertussen zit. Een paar van die subthema’s: Gaven van de Geest, Eindtijd, Israël, Bijbelse feesten, Bijbelse diëten, Stille Tijd, Bijbelvertalingen, Sabbatsvierders, anti-kerst, etc. Luister goed: prima, geniet ervan. Maar als je overtuiging als effect heeft dat je al het andere veroordeelt moet je je afvragen of je het genadehart van God hebt leren kennen.

Te weinig nieuwsgierig naar de ander

Je kan een andere houding aannemen: een houding van nieuwsgierigheid naar de ander, interesse, luisteren. En een overtuiging dat we geen van allen de waarheid in pacht hebben. Het is hoogmoedig om te denken dat jij degene bent die precies weet hoe het zit. Het is hoogmoed die veroordeling meebrengt.

Tenslotte

Het is een longread artikel geworden. Maar als je hier bent gekomen dan dank ik je voor je aandacht. Ik ben kritisch in mijn observaties. Maar ik heb niet de wijsheid in pacht. Graag wil ik, samen met jou en anderen, leren. Ook als je niet gelooft, ik hoop dat je in gesprek wilt blijven.

Zou je willen reageren? Is er herkenning? En welk advies geef je mij voor zinvolle online gesprekken over God en Jezus?

Foto: depositphotos.com