De foto van de (dwerg)planeet Pluto die naar de aarde werd gestuurd vlak voor de sonde zijn fly-by-missie zou hebben, was al helemaal gaaf. Eerder zagen we plaatjes van een paar pixels groot. Nu een planeet in zijn volle glorie. En ik zit op het puntje van mijn stoel bij iedere nieuwe foto die wordt vrijgegeven door NASA.

Dit is Charon, een van de Pluto manen. Op 15 juli 2015 werd deze als een van de eerste foto’s ontvangen na de Fly-By van de New Horizon missie.

Eigenlijk willen we altijd al weten wie we zijn, waar we vandaan komen, wat er in onze buurt is, hoe de geschiedenis is van ons zonnestelsel. Er is namelijk zoveel dat we niet weten. En hoe verder we kijken, hoe meer we onder de indruk raken.

Ja, in Genesis 1, de eerste zin in de Bijbel, staat het kort en simpel als statement van hoe het allemaal begon:

“In het begin schiep God de hemel en de aarde.” (Genesis 1 vers 1)

Maar de rest staat er niet. Slechts een simpel feit dat er ooit iets begon. Niet hoe, niet wanneer, niet op welke manier. En dat maakt me nu juist zo nieuwsgierig. En ik vind het niet genoeg om te denken: “O weet je, er was ooit een schepper, dus wat maakt het uit?”

Oppervlakte van Pluto detail opname

Zoals al die generaties nieuwsgierig zijn naar hun geschiedenis, zo ben ik dat ook nog steeds. Dat is trouwens een van de grootste redenen waarom we verhalen vertellen. En waarom we die trouwens ook moeten blijven vertellen: om orde te brengen in ons begrijpen van wie we zijn. We komen ergens vandaan en dat bepaalt wie we zijn.

Vroeger (eerlijk gezegd nog niet zo heel lang geleden) dachten we dat dat de aarde plat was, dat er allesomvattende onderaardse bronnen waren en dat er een groot tentdoek was gespannen boven de aarde die het water en de hemellichamen vasthield. En om de aarde zijn stabiliteit te geven moesten er pilaren onder staan. We dachten dat Jeruzalem het centrum van de aarde (al denken sommige Amerikanen nog steeds dat zij het centrum van alles zijn) was en dat de zon om de aarde heen draaide.

Deze foto werd als eerste naar de aarde gestuurd voor de New Horizon zijn Fly-by zou hebben. Hiervoor waren slechts foto’s van een paar pixels groot.

Ondertussen weten we beter, weten we meer. We zijn erachter gekomen dat de aarde rond is, dat de aarde rond de zon draait. En… dat we ons zelfs in een redelijk onbelangrijk stukje van een middelmatig melkwegstelsel bevinden.

En nog steeds blijven we ontdekken. Door sondes de ruimte in te sturen, mensen op de maan te zetten, een ruimte wagentje op Mars. En een sonde met hoge snelheid naar de rand van ons zonnestelsel te sturen om 4,28 miljard kilometer verderop foto’s te maken van iets wat we nog geen 100 jaar geleden ontdekten als slechts een klein stipje op foto’s. Om uiteindelijk weer wat details te ontdekken hoe onze geschiedenis eruit zag. Om wederom verder te kunnen puzzelen.

Ik ben enorm enthousiast hierover!

Bron: nasa.gov »