Risen

“Wat wil ik dat dìt waar is” (film review Risen)

5 min leestijd

De film Risen wordt wel gepresenteerd als het vervolg op de spraakmakende The Passion, de film uit 2004 die een gewelddadig verslag doet van de laatste uren van Jezus van Nazareth. Het gaat inderdaad op voor deze nieuwe film dat het verhaal wordt opgepakt, daar waar The Passion stopt, namelijk bij de dood van Jezus (met een kleine glimp van deze Jood die weer uit het graf kruipt). Maar verwacht niet een net zo’n spectaculaire film als het gaat om zwaarte van de film, de donkerheid van het verhaal.

Risen

Toch is Risen een mooie film geworden die verslag doet van de gebeurtenissen rondom de begrafenis van Jezus en een gerucht dat hij weer zou zijn herrezen uit het graf. Het verhaal wordt beleefd door de ogen van een romeinse officier die de boel kalm moet houden in Jeruzalem na de kruisiging van drie criminelen. Ik zag deze echte paasfilm van 2016 al. Hier een kort verslag. Misschien her en der wat spoilers, al probeer ik die echt te vermijden. Maar ja, dat is bij een hervertelling van een eeuwenoud Bijbelverhaal al heel snel aan de hand hè.

Dode Jezus

De eerste ontmoeting met Jezus in deze film is een dode Jezus. Hij hangt aan het kruis en de officier moet checken of hij wel echt dood is. Vind je het gek dat ik het wel een mooie Jezus vind? In deze film hebben ze gekozen voor Cliff Curtis die ook speelde in films als Live free or Die Hard, 10.000 BC en ook in de zombie-serie The Walking Dead. Door zijn donkere ogen en donkere haren kan hij prima doorgaan voor een man uit het Midden-Oosten. Ook de momenten van ontmoeting met Jezus zijn vriendelijk en mooi.

Terug naar de dode Jezus. Wat je in deze film niet veel krijgt is veel geweld. En zeker niet op de manier van The Passion, op een expliciete manier getoond. Er is denk ik veel moeite gedaan om de rating van de film onder minimum leeftijd van 16 jaar te houden. Voor sommigen is dat jammer, maar het is daarmee een veilige film om te bekijken met jonge tieners. Soms maakt dit gegeven de film wel wat te risicoloos.

Begraven Jezus

Jezus wordt van het kruis gehaald en begraven, maar er blijft gedoe in de stad. Het verhaal zoals in Risen wordt verteld is redelijk dicht bij wat je kent uit het evangelie verslag van de gebeurtenissen. In de film gaat het over de discussie tussen de priesters en Pilatus en een verzoek om het graf van Jezus stevig te verzegelen. Het verhaal kabbelt her en der gewoon wat voort. Ik vroeg me trouwens wel af of een Jood überhaupt bij een romein aan tafel zou komen zitten voor een bespreking. En zo kan je wel bij meer dingen vragen stellen: zou het echt zo zijn gegaan?

Gestolen Jezus

Op de derde dag blijkt het graf leeg te zijn. Het blijft een raar verhaal van wachters die in slaap zouden zijn gevallen. En dat het gehavende lichaam van Jezus zou zijn gestolen door fanatieke volgelingen. Aan de andere kant gaat het gerucht door de stad dat Jezus leeft. Sommigen hebben hem gezien en er wordt gezocht naar getuigen en naar leerlingen van deze gestorven rabbi. Maar ook wordt er gezocht naar een lijk, want het graf is echt leeg.

Levende Jezus

In de zoektocht komt de tribuun Jezus tegen. Je moet de film zelf maar kijken voor al deze momenten en de manieren waarop. In mijn notitieboekje heb ik rondom deze scenes geschreven:

“Wat wil ik dat dìt waar is. Misschien reageer ik wel een beetje zoals Thomas als hij Jezus voor het eerst spreekt: sorry dat ik ben weggevlucht.”

Dat was het gekke. Want ondanks dat het niet een hele geweldige filmbeleving is, neemt de film je wel mee. Mee op reis met de romeinse tribuun, mee in de eerste ontmoetingen met de leerlingen. Je gaat mee in het privé momentje tussen Jezus en Petrus: “Petrus, heb je me lief?” Alsof dat dus de belangrijkste vraag is die Jezus moet stellen. Niet: “Petrus, geloof je nu in mij?”, maar “heb je me lief?” Misschien is het omdat ik zelf geraakt ben door het leven en de boodschap van Jezus.

Gelukkig maakt de film zich niet al te veel schuldig aan een soort evangelisch filter over het verhaal heen. Je weet wel: inclusief zondaarsgebed en bekeringsprocessen. Al zijn er momenten dat ik het wat over de top vond. Niet alle karakters zijn even goed gekozen.

Conclusie

Al met al een mooie film om rondom de Pasen te bekijken. Je wordt op een mooie manier meegenomen in het verhaal dat de wereld tot de dag van vandaag tekent. Een levende Jezus was in de kerk een nog sterkere overtuiging dan de boodschap van een lijdende Heer. Maar hier heb je ook wel direct het probleem met deze film: het is echt een veilige bijbelfilm, prachtig gemaakt, maar het zal vooral christenen trekken die deze film zouden kijken.

Een laatste vraag die ik me na afloop van de film stelde en opschreef in mijn eigen notitieboekje:

“Geloof je dit ècht allemaal? Want als dat zo is, zal ik nooit meer dezelfde kunnen zijn.”

Risen draait in de Nederlandse bioscoop vanaf 24 maart.

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

2 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
divine.decay.blog
divine.decay.blog
7 jaren geleden

Hi Creatov,

Ben benieuwd naar het antwoord op je laatste vraag.
Geloof je het echt allemaal? En ben je nog dezelfde? (ben ook benieuwd naar wat je bedoelt met ‘dezelfde’?)

Tov als je er wat over deelt!

Mvg
Divine Decay

AFB65
AFB65
8 jaren geleden

Ben absoluut geen voorstander van the Passion. Het is nog steeds het oude verhaal, en het negeert stelselmatig wat al 50 jaar geleden naar voren is gekomen in de christelijke wereld maar nog steeds dus stelselmatig genegeerd wordt. Het is ergens zelfs onvoorstelbaar dat het zowat 2000 jaar genegeerd is, de naam Barrabas. Voor ons een naam, voor de Joden een betekenis, zoon van de vader. Bar-Abba. De mensen op het plein riepen om de… Lees verder »