Man slaat handen voor gezicht

Daar geef ik atheïsten gelijk in

4 min leestijd

Eerlijk gezegd geef ik atheïsten vaak groot gelijk in hun reacties. Ze kunnen meewarig reageren op mensen die hun grote geloof in de Bijbel willen onderstrepen met uitspraken als: ‘zelfs als de Bijbel zegt dat Jona een walvis heeft ingeslikt, dan geloof ik het zelfs ook nog‘. Wat moet je daarmee? Natuurlijk spreekt het enorm vertrouwen uit in een verhaal wat de Bijbel doorgeeft, maar, als het originele verhaal al lastig is voor te stellen, iets dat fysiek onmogelijk is, dan is zelfs met de grootste fantasie onmogelijk. Alhoewel, als iemand de fysieke eigenschap heeft van een TARDIS, dan is weer heel veel mogelijk, alleen zullen alleen fans van echte Britse sciencefiction begrijpen waar dit over gaat.

Terug naar mijn eerste punt: ik snap wel dat atheïsten werkelijk geen zinnigheid kunnen zien in dit geloof. Of zoals geloof dat bergen zou moeten kunnen verzetten. Qua beeld is het mooi hè, maar wanneer heb jij een berg voor het laatst verplaatst zien worden met geloof in plaats van spierkracht of grof materieel?

Ferme uitspraken

Als ik terugdenk aan de ferme geloofsuitspraken die ik zelf deed, dan denk ik er hoofdschuddend aan terug. Ook aan mijn eigen simplisme stoor ik me en aan mijn houding als christen; ik dacht dat ik ‘het’ had, waarbij ‘het’ iets betekent als ‘de waarheid’, ‘gelijk’, ‘verzekering van redding’, ’toegang tot de hemel’, en meer van dat soort dingen. En met dat ik ‘het’ had, betekende dat de anderen ‘het’ niet hadden als ze niet waren zoals ikzelf.

Uiteindelijk had ik antwoorden op vragen die meestal niet bij mezelf vandaan kwamen, had ik een acceptabele overtuiging voor mijn sociale zelfbevestigende omgeving en dacht ik antwoorden te hebben op ieders problemen en vragen. Mij werd zelfs geleerd dat het eenvoudige concepten waren zoals de vier geestelijke wetten, een zondaarsgebed, stille tijd en meer van dat soort formules en rituelen.

Hardvochtige atheïsten

Wat ik echter net zo weinig waardeer in hardvochtige atheïsten is dat ze net zo weinig empathie hebben voor de gelovigen die ze graag grofstoffelijk willen beledigen en zich daar ook helemaal voor gelegitimeerd voelen. Dus om alle religie bullshit te noemen, dat kan je doen en je krijgt in je zelfbevestigende kudde net zo hard de handen op elkaar als de zelfbevestigende kudde van gelovigen die ze nu net zo hard aan het afstoffen zijn. Een atheïst die zijn superioriteit van de daken schreeuwt is net zo slecht uit te staan als een christen die je hel en verdoemenis toeschreeuwt.

Alle wetenschap zou zich uitspreken tègen het bestaan van (iets als) God. En we zouden een product zijn van toeval, een product van een big bang en evolutie, wat beide voor het gemak maar een wetenschappelijk feit wordt genoemd, terwijl het een theorie is, die tot op dit moment een van de betere verklaringen biedt voor wat we kunnen waarnemen.

Nu denk ik ook dat beide theorieën (big bang en evolutie) veel verklaringen bieden, maar nog steeds niet dat dat in tegenspraak zou moeten zijn tot het bestaan van (iets als) God. Ik lees met alle liefde boeken die mij laten verbazen over alles wat we een beetje begrijpen. Zo ben ik erg enthousiast over het prijzenwinnende boek ‘A Short History of Nearly Everything‘ van Bill Bryson, dat voor het eerst in 2003 uitkwam en je laat verwonderen en verbazen over alles waarvan we ondertussen aardig wat begrijpen en van de dingen waar we nog steeds weinig verklaringen voor hebben.

Het speeldveld van God

Kijk, als God slechts een concept is om een verklaring te kunnen bieden voor de dingen die we niet begrijpen, dan wordt het speelveld van God automatisch kleiner met het begrip dat groeit. Echter, wie zegt dat God op datzelfde speelveld speelt? Wie heeft bepaald volgens welke wetmatigheden God zich zou moeten begeven? En wie bepaalt eigenlijk wie of wat God is? Het is gissen, hopen en verwonderen.

Om het gemakkelijker te maken biedt het christelijk geloof een voorbeeld in Jezus Christus. Zijn bewering komt er onder meer op neer dat als God niet lijkt op hem, dat het God niet kan zijn. Dat is interessant. Omdat de visie en zelfopoffering van deze Jezus wel een antigif is voor een wereld die angstig is, egoïstisch, gewelddadig en liefdeloos. De sprankel licht die dat brengt in de wereld die soms verstikkend donker voelt, daar ben ik verliefd op.

Sprankel

Nu heb ik steeds minder antwoorden over. Trouwens ook steeds minder vragen. Maar wel hoop. Een sprankel licht.

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

7 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Ron
Ron
7 jaren geleden

Op zoek op internet met de trefwoorden: discussie-christen-cynisch kom ik op deze blog terecht. De laatste 2 jaar luister ik veel naar de onderstaande podcasts en heb enorm veel geleerd. Mijn geloof is voor een groot deel ontmanteld waar het gaat om klakkeloos aangenomen doctrines maar weer opgebouwd door goed over dingen na te denken en kritisch bijbellezen. Niet kritisch op de bijbel zelf maar op de wijze van die interpreteren die ons met de… Lees verder »

RBP
RBP
7 jaren geleden

Een probleem van onze huidige cultuur is dat sceptisch nihilisme een dominante plek heeft weten te verwerven in de meeste geesten. men weigert hierdoor na te denken of iets waar kan zijn of niet. Dit maakt mensen geestes zwak voor wat op eerste instantie welgevallig overkomt. Waarheidsbesef is verdrongen: door de verpersoonlijking van het waarheidsbegrip is alle communicatie en betekenisvolle interactie gefnuikt. Mensen lopen zo doende in post-modern drijfzand vast en denkt daarmee tolerant te… Lees verder »

Niko
Niko
7 jaren geleden

Om eerlijk te zijn, ik baal ervan als een gesprek over God uitdraait op een discussie over wel of geen evolutie. Het is onmogelijk voor beide partijen om aan te tonen dat ze het bij het rechte eind hebben. Het atheïsme intrigeert me zeer. Atheïst zijn in onze westerse wereld met alle overvloed binnen handbereik lijkt mij relatief makkelijk, maar hoe denk je erover als je opgroeit in een minder welvarend deel van de wereld… Lees verder »

Petrina (schrijfgelukjes)
Petrina (schrijfgelukjes)
7 jaren geleden

Om eens inhoudelijk op jou blog en op jou stuk te reageren Wouter, moet ik zeggen dat ik het bijzonder interessant vind hoe je kwetsbaar durft te schrijven over deze zoektocht. Het doet stof opwaaien om je heen. Maar moedig probeer je hierin je eigen weg te vinden inplaats van de voeten te volgen van mensen die vertellen hoe het is. Je laatste stukje raakt mij heel erg. Juist dat stukje dat waar je verliefd… Lees verder »

Rien
Rien
7 jaren geleden

De discussie atheïsten vs christenen boeit me niet zo. Discussies überhaupt niet meer zo. Daar ben ik in mijn leven niet veel verder mee gekomen. Wat ik wèl boeiend vind is het proces dat Wouter beschrijft, de gedachten, overwegingen en associaties. Die geven mij hoop en ook licht op mijn pad dat ik nu bewandel. Ze sterken me in mijn gedachte én gevoel dat ik echt niet de enige ben op deze zoektocht. En dat… Lees verder »

Mark
Mark
7 jaren geleden

@Peter Je geeft hier een beeld dat atheïsten als slechteriken over je mooie geloof willen hollen. Maar dat is niet zo. Je hebt geen tegenbeweging voor mensen die in kabouters/aliens/bigfoot geloven. Dat komt omdat zo’n geloof geen (ernstig) gevolg heeft. Je kan zelfs zeggen ik geloof in God wie of wat het ook mag zijn, dan zegt de atheïst: ik geloof dat niet en dan houdt het een beetje op. De Goden zijn vaak actief… Lees verder »

Peter
Peter
7 jaren geleden

Het idee dat God is uitgevonden om het onverklaarbare te verklaren is een uitvinding van niet-gelovigen en het wordt steeds gepresenteerd door atheïsten: de zogenaamde “God of the gaps” theorie. Hoe meer we weten, hoe kleiner het gaatje. Waar de mensen die dit beweren aan voorbij gaan, is dat er maar weinig gelovigen zijn – als ze er al zijn – die in God geloven om dingen te verklaren. De meeste overtuigde christenen geloven omdat… Lees verder »