Het graf van Maria Magdalena Langhans in de kerk van Hindelbank

Het graf van Maria Magdalena Langhans

3 min leestijd

Dit is een terracotta replica van de grafsteen van Maria Magdalena Langhans (1723–1751). Zij stierf tijdens de bevalling, samen met haar baby in de paasnacht. Er is een ongelofelijk bijzondere grafsteen gemaakt. De steen lijkt van binnenuit open te breken, vol met leven. Moeder en baby kruipen uit het graf, dat hen niet vast kan houden in de dood, zo voelt het (bron).

Heer, hier ben ik en het kind dat u mij heeft toevertrouwd

Dit graf vertelt een groter verhaal. Je moet weten dat Maria Magdalena Langhans en haar baby overleden in de paasnacht van 1751. 

Beeldhouwer Johann August Nahl, die deze grafsteen maakte, verbleef in Hindelbank in 1751 om een graf te maken voor de overleden veldheer Hieronymus von Erlach. Tijdens de werkzaamheden in de dorpskerk logeerde de beeldhouwer bij de predikant Georg Langhans en diens 28-jarige vrouw Maria Magdalena Wäber. Op Stille Zaterdag beviel de predikantenvrouw van haar eerste kind, maar ze stierf in het kraambed en enige tijd later overleed ook de baby.

Nahl, die zelf enkele maanden eerder een dochtertje had verloren, was sterk aangedaan. Hij bood aan haar te gedenken met een bijzondere graftombe, iets wat hoogst ongebruikelijk was voor een eenvoudige predikantenvrouw.

Het graf van Maria Magdalena Langhans in de kerk van Hindelbank (nabij Bern)

Op de inscriptie staat: ‘Heer, hier ben ik en het kind dat u mij heeft toevertrouwd.’ (Jesaja 8, 18)

HERR!
Hier bin Ich und
Das Kind,
so du Mir gegeben
hast.

Er zit een hoopvol verhaal in deze bijzondere grafkunst verwerkt. De dood, die vanouds ‘De Laatste Vijand’ wordt genoemd, is krachteloos en is niet langer de onverslagen vijand. Dit is een paasverhaal. 

Pasen als hoogtepunt van hoop

Pasen. Het is een hoogtijdag voor de christelijke kerk. Deze stille week is het donker, zwart en stil. In de oude kerken wordt het letterlijk donkerder. Tot uiteindelijk alle licht is verdwenen met de Goede Vrijdag waarin wordt herinnerd dat Jezus stierf. Het wordt gevolgd door de unheimisch aanvoelende Stille Zaterdag. De dag na iemands sterven.

Maar Pasen komt eraan. Het is een climax van licht en leven. Letterlijk. Want de lichten worden in de paasnacht aangestoken, het feest wordt gevierd. Het is leven. Maar het is ook een climax in een diepere zin. Want alle generaties van de mensheid is de mens gegijzeld door dat enorme monster, die onverslagen vijand, het beest dat iedereen zal verslinden: de dood. Maar er is een hoop van verrijzenis.

Het christelijke verhaal vertel dat Jezus Christus herleefde en zijn eigen graf openbrak. Gelovigen kijken uit naar hetzelfde. Dat angstaanjagende monster, de dood, is blijkbaar niet het definitieve einde. Je wilt leven!

Dàt is precies de hoop van de gelovigen. Dat is het al al die eeuwen. Je kunt je er wat bij voorstellen dat het bijzonder troostrijk is om te bedenken dat het niet ophoudt bij de dood. Dat de laatste ademteug niet het laatste zal zijn. Ook niet voor Maria Magdalena Langhans en haar baby.

Ik wens je een mooie paasweek toe.

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

Abonneer
Laat het weten als er
guest

2 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Guy Lagrou
Guy Lagrou
3 jaren geleden

We zijn de eerste dag van de enige week die met een hoofdletter geschreven moet worden, de Goede week. Liturgisch begint alles reeds woensdagavond, omdat er witte donderdag is en de joden hun dag beginnen bij valavond. Veel sterkte aan iedereen toegewenst en een zalig paasfeest, in de schrift staat dat de dood overwonnen is, er staat zelfs “dood waar is je prikkel”, en betere vertaling is “dood waar is je dood”, dit staat er… Lees verder »

Frea
Frea
3 jaren geleden

Ik wens jou ook een goede paasweek toe