Sommige mensen blijven maar opduiken in je leven. Bram is er zo eentje. Hij was jeugdleider toen ik als tiener God begon te ontdekken. We zijn allebei onze eigen weg gegaan. Bram als toegewijd werker in de kerk. Niet helemaal in mijn smaakje. En dat is ook wel weer mooi. Af en toe hebben we weer even contact. Laatst weer over mijn zoektocht. En ik vroeg hem om mij eens, en plein publique, advies te geven. Hij schreef me een brief…