Je kan niet om het verhaal van Goede Vrijdag en Pasen heen. Maar is het nu allemaal wel echt gebeurt? Veel vragen heb ik gesteld en ik kom tot de conclusie dat ik geloof. Lees maar.

Het is tijd dat christenen vooral eerst zelf eerlijk worden over hun eigen verleden in plaats van maar met hand en tand de 'Joods-christelijke traditie' te willen verdedigen tegen de invloed van de islam. Want er kleeft ook bloed aan de christelijke geschiedenis.

Ik ben boos. Heel boos. Op mezelf. Op de lafaard in me. Maar ook op anderen. Op christenen. Vooral christen-fundi's. Op Islam haters. Op homo haters. Op grensbescherming. Op ongelijkheid. Misschien selecteer ik later dit hele artikel wel weer en verwijder het. Maar voor nu laat ik het staan, zodat je eens in mijn hoofd kan kijken.

Wat zijn christenen eigenlijk? Dat leek allemaal zo duidelijk: iets met Jezus enzo. Maar in een tijd waarin 'christelijk' opeens weer politiek wordt ingezet is het helemaal niet meer zo duidelijk. Terwijl Jezus himself nou vaak niet heel onduidelijk was.

Ik voer graag online gesprekken over God, Jezus en geloof. Hier een paar van mijn lessen en vragen als het gaat om online geloofsgesprekken.

The Book of Eli is wat mij betreft een van de beste post-apocalyptische films. Een ding blijft me erg bij: het boek moet niet alleen in je hoofd zitten.

De film "Blue Like Jazz" schuwt de irritatie aan schijnheiligheid niet, de opgepoetste kerkse facade waarachter veel onechtheid zit verborgen