Ik heb het gevonden!

Lang geleden was er een evangelisatie actie onder de naam ‘ik heb het gevonden’. Naar mijn herinnering was dat een vervolg op de brede evangelisatie actie ‘Er is Hoop’, fraai vormgegeven met een regenboog. Superhip natuurlijk, zeker voor die tijd. De campagne ‘Ik heb het gevonden’ was een poging er een vervolg aan te geven. Er zijn slechts een paar insiders die er nog een herinnering aan hebben. Het was een mislukte campagne. Waarom het mislukte, daar gaat het nu even niet over, maar wel over de gedachte erachter.

Wat is ‘het’?

Het idee was dat christenen de antwoorden hadden gevonden die andere mensen ook nodig hebben. Dus ga naar die gelovigen die het gevonden hebben en dan kan jij het ook vinden. Wat ‘het’ dan is, dat laat zich raden natuurlijk. ‘Het’ is het antwoord op de reden van het leven en ‘het’ geeft antwoord op de vraag waar alles heen leidt, ‘het’ is het ultieme antwoord op de diepste vragen van het leven. ‘Het’ is ook een antwoord op de vraag naar eeuwige bestemming.

De zoetheid van zekerheid

Dat idee van christendom heeft ervoor gezorgd dat ik me vaak meer seculier voel dan gelovig. Want de zoetheid van zekerheid, die heb ik al jaren niet meer. ‘k Wil er ook niet naar terug, want de dingen die ik zeker wist, waren zeker niet allemaal fraai. Dat had ook te maken met de superieure en soms gewoon koloniale houding die ik in mezelf en gelovigen merkte. Ik heb het gevonden. Jij niet. Ach, arme jij. Je moet de dingen gaan zien zoals ik dat zie, dan heb jij het ook gevonden.

Maar er is hier ook een zoetigheidverslaving onder sommige gelovigen. Je zoekt naar je dagelijkse dosis fijne woorden en fijne gedachten en je kunt weer verder. Het werkt als een soort spirituele suikerkick en voor sommigen voelt het als een suikergoedwinkel binnenlopen en alleen al de geur van suikerspin en andere zoetigheid maakt dat je meer wilt.

Welkom in de zoete zekerheid. Maar, het vervelende is: als je er teveel van eet, dan ben je misselijk en je hebt het risico te eindigen met hoofdpijn. Als je er eenmaal aan bent begonnen, aan al die zoetigheid, dan zegt je lijf ‘ik wil meer, meer, meer’. Beter is, net als bij andere zoetigheid, om er niet aan te beginnen.

Ik weet het niet

’t Lijkt me een leuk idee om eens een campagne uit te werken die wordt vormgegeven onder de slogan ‘Ik ben het kwijtgeraakt‘ of ‘Ik weet het niet‘. Iets met regenboogkleuren zou ook wel passend zijn. De vele kleuren en vormen die ons van mensen medemensen maken. Er is meer dat we gezamenlijk hebben dan dat ons scheidt.

‘k Heb in mijn leven zo vaak bewust en onbewust mijn ideeën moeten bijschaven, dat ik blij ben nooit een tatoeage te hebben gezet met de een of andere slogan of overtuiging. Een oorbel kan je vervangen, het veranderen van een taboe is toch echt een hele klus. Dus hou ik die oorbel voorlopig maar even in.

Een glaasje port

Dus ja, ik heb het gevonden? Nou, ik ben het vooral kwijtgeraakt en ik kijk het leven in met nieuwsgierigheid. Gevonden? Nee, verre van. Geloven om er gelukkig van te worden? Nee hoor, volgens mij is dat ook het hele punt niet. C.S. Lewis schreef lang geleden al eens dat je vooral het christelijk geloof niet moet kiezen om er gelukkig van te worden. Een glaasje port kan je er beter bij helpen.

De tijdelijkheid van de dingen

Een bijzonder perspectief vond ik deze week in het liedje ‘No Ordinary Moments‘ van Admiral Freebee (de artiestennaam van de Vlaamse Tom Van Laere).

I felt the honesty
I felt the mystery
It’s all temporarily
And it feels a void
Mistress of wonder
Makes it easier to love
Easier to make mistakes
There’s a grand feeling
That there’s no longer anything at stake
It’s all temporarily

De gedachte:

Alles kan zomaar verdwijnen.

Het is tijdelijk.

Het gaat voorbij.

Er staat niet heel veel op het spel en op het einde blijft er niet zoveel over. Het leven is daarmee niet minder maar juist meer waardevol geworden. Het is kostbaar. Het gaat voorbij. Omdat het ook tijdelijk is en zo weer weg kan gaan, pak het vast. Durf fouten te maken. Durf te riskeren, te ervaren, te zwelgen, te genieten. Pak het met beide handen vast. Maar je even niet druk over gisteren en over morgen.

Geen antwoorden

Geloof is er niet om antwoorden te verschaffen. Het leven is ook geen wiskunde waar je maar de juiste formule voor moet zien te vinden. De functie van welk geloof dan ook is niet om je maar een lijst met antwoorden te geven op allerhande vragen. Het is veel meer een weg om te bewandelen, te dwalen, te verbazen, te verwonderen, stil te staan en door te gaan. En soms is de weg of het leven donker. Dan is geloof als een klein lichtje om je te helpen om een volgende stap te zetten. Wat heeft je lichtje voor zin als alles in kannen en kruiken zit, als alles helder en voorspelbaar is?

Gezonde moed

Het punt van mijn overtuiging? Liever hou ik dat in het ongewisse. Oprecht, ik weet niet zoveel meer zeker. Mijn overtuiging nu zal anders worden geformuleerd in de toekomst. Moet je christelijk zijn? Is mijn idee over God wel wat waard? En moet Jezus daar een grote en centrale rol in spelen? Nou, ‘k weet het niet. De Jezus-weg is er een waar ik inspiratie vind. Een leven en een boodschap om aan te spiegelen en een weg van hoop.

Jezus is de Heer van het risico, de Heer van het eeuwige ‘meer’. Hij is niet de Heer van comfort, veiligheid en rust. Jezus volgen vraagt een gezonde dosis moed, de bereidheid om je comfortabele bank in te ruilen voor een paar wandelschoenen en op reis te gaan op nieuwe en onbekende wegen. ~ Paus Franciscus

Deze Jezus-weg vraagt om te volgen. Daar heb ik zelf een hele klus aan. Wie ben ik om anderen te zeggen hoe het moet? ‘k Ga er eenvoudig vanuit dat ieder die zoekt naar waarheid op de juiste weg is. Dat ieder die oprecht naar zichzelf en anderen probeert te leven en lief te hebben, dat die een gezonde basis heeft van hoe het leven geleefd moet worden.