Explosies-in-Kiev-25-februari-2022

Hoe vind je vrede als het oorlog is

8 min leestijd

Jaren geleden zat ik op zo’n jeugdevenement van de kerk. Er werden toespraken gehouden. Weinig heb ik ervan onthouden, behalve een opsomming: ‘Oorlog in Iran, oorlog in Irak, oorlog in Afghanistan…’ Het is een zin die is blijven hangen en soms echoot zo’n zin weer terug in mijn hoofd.

Altijd is er een oorlog

Is er ooit een tijd geweest dat er geen oorlog was, vraag ik me af? Altijd is er wel een oorlog. Check maar eens het overzicht van alle oorlogen op Wikipedia. Vaak waren de gevechten, de terreur en de ellende ver weg.

Er zijn veel oorlogen in Afrika en dat is echt zielig. Toch voelde dat steeds dat het vooral hun probleem is.

Ook oorlog in het Midden-Oosten is echt heel naar met al die nare fundamentalisten die de vrijdenkende mensen willen onderdrukken, of ellendige dictators die geen tegenspraak of andere meningen accepteren. Dat is natuurlijk ook heel treurig allemaal, maar het is zo ver weg.

Het lastige is dat met oorlogen vluchtelingenstromen volgen die onze kant op willen komen, want wij zijn zo bevoorrecht dat we zelf de oorlog niet of nauwelijks kennen. Wie wil er niet in vrede leven? Maar wat moet je met al die mensen uit verre vreemde landen? Dat moeten ze wel in de regio opvangen natuurlijk!

Oorlog in Joegoslavië, in Kosovo… Oorlog was opeens veel dichterbij.

Deadscrolling

Nu is het oorlog in Oekraïne. Er wordt zomaar met tanks, zwaar geschut en helikopters een land overlopen. De hele wereld reageert op ontwikkelingen die te snel gaan om bij te houden.

‘k Ben een fervent twitteraar, maar haal er meer dan dat ik er deel. Soms zit ik vast in iets wat ze deadscrolling noemen. Voortdurend komen nieuwe berichten voorbij. Ik kan de authenticiteit van de berichten niet verifiëren, en weet dat nepnieuws in de afgelopen jaren het belangrijkste wapen is geworden in de wereld.

https://twitter.com/creatov/status/1496934608159625228?s=20&t=s9eZ0IiOAgYK2YKZ_yNpSw

Er zijn mensen op de vlucht. Polen doet heel tof omdat ze met vluchtelingen met open armen opvangen. Totdat je hoort dat ze vluchtelingen met een kleurtje geen toegang willen geven. Regeringen reageren op Putin, hij reageert en dreigt met een kernoorlog…

Stress in mijn lijf

Het gevolg is een voortdurende stress die ik voel. Het zit me in mijn lijf. De adrenaline blijft pompen en mijn hoofd staat niet stil door de onrust en onzekerheid in de wereld.

Maar ach, wat heb ik erover te klagen? Er zijn mensen die huis en haard achterlaten omdat het gevaarlijk is vanwege voortdurende dreiging van gevaar door gevechten en bombardementen of door dreigende voedseltekorten. Je ziet vaders die vrouw en kinderen wegsturen naar veiliger oorden om zelf hun land te verdedigen.

Vooralsnog zit ik in mijn fijne huis in Dordrecht mij zorgen te maken over een oorlog die de mijne nog niet is. Maar waarvan ik me afvraag of we niet in een situatie terecht gaan komen waarop de ellende toch gaat komen omdat dictators met een te kleine pink iets te compenseren hebben. Totdat de bom valt.

Altijd vechten voor de vrede

Als de wereld iets niet nodig heeft is het opnieuw leven inblazen van het oude koloniale denken waarin een aantal sterke leiders alles voor het zeggen hebben en ze alleen maar een weg zien: altijd maar meer.

Het is een groot goed als je als land een regering mag kiezen waarvan je als land vind dat je nodig hebt. En dat je in een land gewend bent om te leven met een kleurrijke samenleving die kunnen verschillen in opvattingen en smaak. Maar met één gezamenlijke visie: we horen bij dit land en bij dit Europa. Er is meer dat ons bindt dan dat ons van elkaar vervreemd.

Iedereen die de verschillen vergroot, moet je wantrouwen. Iedere partij die bestaat omdat ze tegen de ander zijn moet je mijden!

De weg van het blad

In de fantasieserie ‘Het Rad des Tijds’ wordt gesproken van een groep mensen die zich ‘Weg van het Blad’ noemen. De levenswijze van de Tuatha’an, die gekenmerkt wordt door vredelievendheid en afkeer van geweld. Het blad leeft de tijd die het toegemeten is en verzet zich niet tegen de wind die het meevoert. Het blad doet geen kwaad en valt uiteindelijk neer om nieuwe bladeren te voeden. Zo zou het moeten zijn met alle mannen. En vrouwen. Geen mens zou een ander kwaad moeten doen, om welke reden dan ook. Er is geen verontschuldiging voor geweld. Geen enkele. Nooit.

Het eerste seizoen van de serie ‘Wheel of Time’ is beschikbaar op Amazon Prime:

De keuzes van ‘Weg van het Blad’ horen bij een radicale manier van leven: altijd wordt gekozen voor geweldloosheid, zelfs in groot gevaar of onrecht. Deze groep daagt uit om te kijken naar wat de beste manier is van leven en de beste manier om te reageren op geweld. Net zoals Gandhi uitdaagde met de keuzes die hij maakte.

Opstaan tegen dictators

Waar ik nu sta? Dat vrede een groot goed is dat niet te grabbel mag worden gegooid. En dat het vrede moet zijn voor iedereen. De keuze voor vrede en vrijheid is niet een voor watjes.

Ondertussen hebben we het thuis vaak over wat er in de wereld gebeurt. Wat zouden wij doen? Wat zou ik doen? Wat ga ik doen als het toch uiteindelijk een derde wereldoorlog wordt? Ga ik vechten? Ga ik ook molotov cocktails klaarzetten in een ultieme actie om onze vrijheid te beschermen?

Zorg voor de innerlijke mens

‘k Ben wel erg ongeconcentreerd in deze dagen doordat ik voortdurend in een alerte toestand ben. Mijn hoofd zit vol en alle scenario’s lopen in mijn hoofd door. Vaak open ik twitter en refresh de boel om te kijken hoe de boel er nu weer voor staat. Maar ik word er niet bepaald rustiger van.

Af en toe moet ik uitschakelen om de innerlijke wereld in balans te houden. Dus dan even een paar uur geen twitter, geen NOS, geen AD, geen journaal. Dan ga ik een boek lezen, duik onder in een van de fantastische nieuwe games, of ik bijvoorbeeld ga wandelen met een luisterboek op mijn oren.

Mijn kleine bijdrage

Naast het af en toe afschakelen is er nog iets wat wel helpt om met de te grote wereldproblemen om te kunnen gaan. Er is altijd iets waarin ik mijn eigen plek iets kan doen. Je kan niet iedereen helpen, maar iedereen kan iemand helpen. Daar geloof ik in.

In een wereld waarin nepnieuws hoogtij viert, waar er ook een informatieoorlog wordt gevoerd, is het goed om te kiezen welke bronnen je volgt. Niet iedere mening is er een waar je tijd of aandacht aan moet besteden. Ook daarin mag je kiezen.

Partijen als het Rode Kruis, Stichting Vluchteling, Amnesty International, Save the Children krijgen mijn grote ondersteuning. Petities van Avaaz kunnen op mijn handtekening rekenen, ook die momenteel loopt: ‘Stop deze oorlog‘.

En stem de racisten, antisemieten, moslimhaters, nazi’s en homofoben weg uit onze regering. Er mag geen plek zijn voor partijen die de democratie ondermijnen, die alleen vrijheid willen voor zichzelf en mensen die op hen lijken.

De wereld is pas vrij als iedereen vrij is.

Martin Luther King zei eens: ‘No one is free until we are all free’. Dàt is een overtuiging waar ik heel veel voor over heb. De grote verhalen vertellen het. Dat er zaken zijn die groter zijn dan ikzelf. Dat er belangen zijn die groter zijn dan mijn ego, mijn comfort.

Ik hoop dat ik de moed zal hebben als het erop aankomt. Want er is zoveel goeds in de wereld en het is het waard om voor te vechten…

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

Abonneer
Laat het weten als er
guest

2 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Rita
Rita
2 jaren geleden

Ik herken het Wouter. Zoek ook naar de balans in deze tsunami van informatie. Het maakt mij onrustig en ik zoek hier mijn weg in. Dankjewel voor het delen.

Petra
Petra
2 jaren geleden

Herken je gevoel, Wouter.

Hopelijk vind je ergens een stukje rust.