De Joodse Bijbel

De Bijbel zoals je wellicht in handen hebt, de Bijbel met het Oude en Nieuwe Testament, is er niet altijd geweest. Sterker nog, de eerste christenen hadden niet eens de beschikking over het Nieuwe Testament. Als er in de “heilige Schrift” wordt gelezen, dan gaat het altijd over het Oude Testament. Soms worden deze boeken ook wel aangeduid als “de Wet en de Profeten“. Voor de Joden bestond de heilige Schrift uit drie belangrijke onderdelen:

• Tora oftewel de Wet
  dat zijn de eerste vijf boeken van de Bijbel, de boeken van Mozes
• Nebi’îm oftewel de Profeten
  Dit was onderverdeel in de vroege profeten (Jozua, Richteren, 1 en 2 Samuël en 1 en 2 Koningen) en de late profeten (Jesaja, Jeremia, Ezechiël en de twaalf kleine profeten )
• Ketûbîm oftewel de Geschriften
  Hier werd ook nog een onderverdeling gemaakt in bijvoorbeeld de Psalmen, de feestrollen (Ruth, Hooglied, Prediker, Klaagliederen en Ester), etc.

Gebruik van de heilige Geschriften

Rond het begin van onze jaartelling was een boek een zeer kostbaar bezit. Boeken waren het trouwens ook niet zoals wij die kennen, maar waren boekrollen. De boeken werden daarom ook vooral voorgelezen . Dat was een belangrijke manier van omgaan met de Woorden van God. Daarnaast werden deze woorden uitgelegd. Dat werd vooral gedaan door mannen uit de stam van Levi, de levieten, die hier een bijzondere opdracht voor hadden. Meer daarover kan je leven in Nehemia 8 vers 8.

In de omgang met de woorden van God was het zo dat zowel het bestuderen van de Tora als het aanhalen / citeren van de Tora gelijk stond aan het dichtbij God zijn. Een plek waar dat veel gebeurde was de synagoge. Zeg maar, een gebedshuis of een Gods huis. Hoe werd de Bijbel hier gebruikt:

• deze werd gelezen
  De Tora in een bepaalde volgorde (seder) met daaraan verbonden een stuk uit de Profeten (haftara)
• deze werd gepreekt
  (midrasîm)
• deze werd vertaald
  (vooral in het Aramees, de Bijbel was geschreven in het Hebreeuws wat veel mensen niet meer beheersten)
• deze werd gebeden
  (liturgie)

Deze manier van omgaan met de heilige geschriften is niet veranderd bij de eerste christenen die samenkwamen na het Pinksterfeest.

Nog steeds wordt er zorgvuldig met de heilige boekrollen omgegaan. Je mag deze dan ook niet zomaar aanraken.
Omdat te voorkomen wordt er gebruik gemaakt van een Jatje, een leeswijzer in de vorm van een vinger

Nieuwe geschriften

Al snel komen nieuwe geschriften in omloop binnen de nieuwe christelijke gemeenten. Een deel daarvan zal later worden samengevoegd tot het Nieuwe Testament. Deze bestaat uit brieven die door de apostelen werden geschreven aan gemeenten of aan personen, maar ook de verslagen van het leven van Jezus die we kennen als de evangeliën.