De nieuwe Ben-Hur
Het is mooi hoor, om een historisch spektakel te bekijken in het IMAX theater van Pathé in Amsterdam. Deze week zag ik de nieuwe Ben-Hur, een verhaal dat ik ken van de klassieke verfilming uit 1959. En omdat ik deze destijds zo tof vond, ben ik destijds al die klassieke christelijke films gaan verzamelen. Denk dan aan ‘Quo Vadis’ en ‘The Robe’ die zich, net als Ben Hur, afspelen in de tijd van Jezus en de vroeg christelijke kerk. De nieuwe Ben-Hur is een fraai spektakel geworden. PS: halverwege zit een spoiler-alert.
Waar gaat de film Ben-Hur over?
Judah Ben-Hur is een Joodse prins die valselijk beschuldigd wordt door zijn geadopteerde broer Messala. Hij verliest alles en moet jaren verblijven op een Romeins slavenschip. Vervolgens gaat hij de strijd aan tegen het Rijk, en de man die hem verraden heeft, in een grote strijdwagenrace.
Remake
Een remake van een historisch en episch drama is altijd een grote gok. De oude film uit 1959 is natuurlijk traag, te traag voor nu. Maar je krijgt niet meer dat oude terug, dat grootse, de indruk die het toen achterliet. Dus, met de nodige reserve ben ik gaan kijken.
Nog een hobbel die je moet nemen bij een remake, is het feit dat je het verhaal in principe al kent. Dat is altijd jammer, omdat de spanning van het verhaal helemaal wegvalt. Je weet wie gaat winnen, je weet wat de grote lijnen zijn, je weet wie dood gaat en wie niet, je weet de afloop al. En de remake brengt maar weinig verrassingen wat het verhaal en de karakters betreft. Is wel een gemiste kans trouwens, want er had best meer diepte in de karakters mogen komen.
In 3D door de renbaan
Ondanks dat ik het verhaal ken, heb ik twee mooie uren gehad in de bioscoop. Er is veel aandacht besteed aan de ruimtes (zoals het slavenschip, de renbaan, de stad op de berg) waar ook 3D goed uit de verf komt. Je merkt dat er hard is gewerkt aan de spectaculaire actie-scenes. Alleen al voor de paardenrace zijn 30 filmdagen gebruikt. Het resultaat mag er zijn! De paardenrace is eigenlijk best gruwelijk :)
Christelijk
Het verhaal van Ben-Hur gaat natuurlijk over meer dan alleen maar historisch spektakel. Het is een verhaal waar Jezus een kleine bijrol speelt, maar steeds een cruciale. Hij verschijnt slechts op een paar momenten op het scherm. Toch hebben de ontmoetingen wel iets moois. Juist omdat het onaf is, en niet teveel wordt ingevuld (wel teveel naar mijn zin). De Jezus acteur vind ik goed gekozen (maar dat is smaak) en zijn rol is mooi klein.
** spoiler alert **
Te mooi
Op het einde wordt de film helaas te zoetig en erg voorspelbaar. Vind ik zelf erg jammer en een afknapper. Ze hadden de onduidelijkheid, juist ook rondom de invloed van Jezus, erin mogen laten wat mij betreft.
Ook jammer is dat de film te mooi afsluit. Alle hoofdpersonen blijven leven en de film sluit vervreemdend in complete harmonie af: alles is weer goed en ze leefden nog lang en gelukkig. Nu zijn er bij films altijd wel dingen wat ongeloofwaardig, maar dit stuk vond ik totaal overbodige suikerzoetheid. Jammer. Al zullen veel christenen het heel plezierig vinden dat met het christelijke geloof alles uiteindelijk toch helemaal goed komt.
Kijken?
Ik zou zeker gaan kijken. Al is het alleen al voor de prachtige en spectaculaire scenes in dit epische drama. Dat is zeker al reden genoeg. En heb je van de oude Ben Hur genoten? Dan zul je dat zeker ook van deze gaan doen.
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]