Onbevraagde antwoorden
Het is een belangrijke gewoonte geworden om alles te bevragen. Stel vragen, stel alle vragen, bevraag alles. Nu vindt niet iedereen deze gewoonte aangenaam en sommigen vinden het zelfs ronduit gevaarlijk. Zeker als het gaat om het bevragen van religieuze overtuigingen waarbij je het gevoel kan krijgen dat het uiteindelijk zal uitkomen bij het loslaten van alle zekerheden, het betwijfelen van alles wat je ooit geloofde. Wel, dat kan zomaar de uitkomst zijn van alles bevragen.
Pas op!
Deze week kwam ik een nieuwe favoriete quote tegen: onbeantwoorde vragen zijn heel wat minder gevaarlijk dan onbevraagde antwoorden.
Dus, nog een keer: pas op voor onbevraagde antwoorden. Dit is voor religieuze thema’s zo, maar ook voor politiek, journalistiek, voor een brede waaier aan situaties.
Blijf vragen, blijf checken, blijf betwijfelen. Blijf de bronnen bevragen, de intenties, de beweringen. Wees niet tevreden met een eerste antwoord. Niet met een tweede. Daarbij, de waarheid heeft geen indoctrinatie nodig om staande te blijven.
‘k Heb weer wat te doen.
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
“Een zot kan meer vragen dan honderd wijzen kunnen beantwoorden”…… En dan volgt er nog een probleem; de wijze zal veel vragen niet beantwoorden, omdat de zot dan wellicht nog gekker zal worden dan hij al was. (Even voor de duidelijkheid: “zot” en “gekker” bedoel ik hier niet als scheldwoorden, de termen gelden dikwijls ook voor mijzelf… :-)
idd, stel vragen, geef geen antwoorden en laat de toehoorders met een nadenkopdracht verdergaan :-)