Ik hou mijn hart vast
Soms vraag ik me af waar de wereld nu eigenlijk naartoe gaat. In Nederland is er weer een of andere flut-discussie over Wilhelmus (en mark my words, binnenkort wordt Zwarte Piet natuurlijk weer van stal getrokken), herenfietsen zijn gevaarlijk en moeten worden verboden (dan koop je toch een damesfiets!).
Ondertussen dreigt er een kernoorlog tussen in ieder geval USA een Noord-Korea, wordt extreem-rechts en racisme langzaam maar zeker genormaliseerd (niet alleen in de USA trouwens), wordt het nog-wel-invloedrijkste-land-ter-wereld geleidt (lijden is het wel ja) door een gevaarlijke joker. Daarbij wordt veel van dit alles moreel ondersteunt door corrupte theologie en goedkope retoriek van idiote TV-predikers.
Waarom?
Als mensheid bezitten we de kennis en hebben we de middelen om iedereen van ruim voldoende voedsel te voorzien, eerlijke kansen voor mensen door de wereld heen (wat automatisch een demping geeft aan bevolkingsgroei), effectiever ziekten te bestrijden (en niet alleen die waar veel aan verdiend kan worden door de industrie), ons melkwegstelsel te gaan verkennen (je weet wel, we zijn ontdekkingsreizigers), opwarming van de aarde tegen te gaan (er is nog steeds geen planeet B), ontbossing en verwoestijning van grote delen van de wereld om te keren.
Doet me denken aan de grande-finale van De Verlichting met de mens als middelpunt. God hadden we steeds minder nodig. Hij is dood verklaard. We kunnen het zelf wel. Het eindigde in een wereld die miljoenen doden moest betreuren omdat we niet in staat waren om het zelf uit te vogelen en de wereld met zichzelf of met elkaar in oorlog was.
En weer wordt de oude retoriek geaccepteerd dat wij beter zijn dan zij, dat wij meer waard zijn dan zij, dat wij superieur zijn en zij dus vooral niet. Het wordt steeds normaler gevonden als politieke partijen uitdrukking bezigen als ‘de homeopatische uitdunning van ons Nederlanderschap’ en meer van dat soort zaken.
Ondertussen maken we ons druk om een herenfiets en een volkslied.
Ik hou mijn hart vast.
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
Er gaat veel door mij heen als je schrijft : ik houd mijn hart vast. Doe je dat echt? Het is en zoekende vraag naar herkenning. 17 jaar was ik en bad of God hem toch alsjeblieft wilde vast houden opdat het niet zou breken en in duizenden scherven versplinterd zou worden. Maar ik had een hart van vlees en bloed en het rekte en scheurde en de vlarden hangen er bij van al de… Lees verder »