kommil foo

Echte mannen huilen ook

5 min leestijd

Afgelopen week kreeg een filmpje met paus Franciscus bijzonder aandacht. Het is een moment waarbij de paus een aantal kinderen ontmoet, waar de kinderen vragen mogen stellen aan de paus. Dan komt Emanuele, een jongetje die al snel niet uit zijn woorden komt, maar in huilen uitbarst. De paus vraagt of Emanuele kan komen en er komt een klein momentje waarbij het jochie iets in het oor van de kerkvader fluistert en de paus terugpraat.

Huilen zoals Emanuele

Als Emanuele weer gaat zitten, deelt paus Franciscus wat hij met Emanuele heeft besproken. En hij begint met ‘zouden we allemaal zo kunnen huilen zoals Emanuele’ en vertelt dan dat Emanuele recent zijn vader is verloren die geen gelovige was. Wat een verdriet moet het jongetje hebben, zeker omdat hij zich ook nog eens zorgen maakt over de rust van de ziel van zijn vader. Waar is hij nu? Kijk eens dit filmpje waarom de paus het gesprek hierover aangaat. Laat je raken en leer ervan…

Tekst gaat verder onder het filmpje…

Waarom raakt dat ene moment van de paus zoveel mensen? De oprechte tranen van Emanuele raken in ieder geval. Er zit een diep verdriet in het jochie, en dat is zeker niet alleen omdat hij gespannen is voor deze ontmoeting. Is er eigenlijk nog ruimte voor echte tranen? Wanneer heb jij bijvoorbeeld voor het laatst gehuild? En hoe ga je vervolgens om met het verdriet?

Antwoord in omhelzing

Konden maar meer mensen huilen zoals Emanuele, dat zei de paus. Maar werden er ook maar meer vragen beantwoord door een omhelzing zoals hij die zelf geeft. Want een groot antwoord op het verdriet van het jochie zit em juist in de korte maar intense aandacht die hij heeft voor het jongetje en zijn verdriet, de omhelzing, de paar woorden. Werden er maar meer antwoorden gegeven met een omhelzing zoals deze.

Theologisch juiste antwoord

Hoe vaak worden antwoorden gegeven op vragen als deze die ongelofelijk zeer doen? Ik kan me het gestotter vanuit conservatieve kringen al voorstellen, in een poging om toch een theologisch goed antwoord te formuleren. Dat kan ik me niet alleen voorstellen, ik heb dergelijke antwoorden teveel gehoord. Met droge ogen worden oordelen uitgesproken, in de overtuiging dat ze de waarheid aan hun kant hebben.

Nee

Het antwoord heeft de paus al gegeven. In de omhelzing, in de zachte woorden die de twee hebben uitgesproken. Als hij het daarna deelt met de mensen die daar zijn, heeft hij het over de liefde in het hart van Emanuele voor zijn overleden vader. Zijn vader is overleden, maar was geen gelovige. Wel heeft hij zijn kinderen laten dopen in de kerk. ‘Is papa in de hemel?’ is de vraag waar Emanuele met zit, zijn vader die hij echt een goede vader vond. ‘Denk je dat God in staat zou zijn om een man als de vader van Emanuele ver van zich te houden? Denk je dat?’ is de vraag die hij aan de kinderen stelt die meeluisteren. ‘Nee’ is het antwoord van de kinderen. Natuurlijk niet, want zo zit God niet in elkaar.

Laat het een omhelzing zijn

Een theologische verhandeling wil ik hier niet houden. Want dat is het punt helemaal niet. Door 99% van dergelijke verhandelingen wordt niet de troost geboden die zo vaak juist wel nodig is. Laat het antwoorden zijn van compassie, troost en goede woorden. Laat het een omhelzing zijn, als je de juiste woorden niet weet te vinden. We zijn er niet zo van in onze cultuur. We houden gepaste afstand in een poging alles correct te doen. Maar hoe heilzaam kan een echte omhelzing zijn?

Kom hier dat ik u draag

Vanaf het moment dat ik het liedje ‘Kom hier dat ik u draag’ leerde kennen van het Belgische cabaretier duo Kommil Foo, heeft het me te pakken. Over de prachtige, stoere, diepgaande emoties en aanraking van deze twee mannen die in het gewone leven broers zijn.

Tekst gaat verder onder het filmpje…

‘Kom hier, dat ik u aan mijn borst druk…’
‘Misschien heb je zin om te praten…’,
‘Kom hier, kom hier dat ik u draag…’

Er zit een enorme kracht in de kwetsbaarheid waar dit liedje over gaat. Daar kan ook een man nooit te oud voor zijn. Echte mannen huilen ook. Godallemachtig, waarom ook niet! In gekkigheid van de serieuze gesprekken zit vaak een diepe laag om met de emoties te dealen. In een echte omhelzing zit meer antwoord dan vele woorden, whisky’s of aangedragen oplossingen kunnen geven.

Kom hier, dat ik u draag.

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties