vrouw bidt in de kerk

Afscheid van de knuffelgoden

4 min leestijd

Er is een verrassende terugkeer van religie in de westerse samenleving. Er zijn allerlei redenen voor aan te dragen. Blijkbaar hebben we religie nodig om ons leven ergens richting te geven, te duiden. We hebben religie nodig als belangrijkste bron voor zingeving. Wat echter nogal eens een anti-reclame is voor religie zijn de naïeve voorstellingen van deze religie. Veel ideeën over God zitten vastgebakken in simplistische voorstellingen. Waar het vandaan komt? Misschien wel door het feit dat er een behoefte blijft bestaan om dit goddelijke enigszins te begrijpen en te vatten.

‘Bij de Vader op schoot…’

Enerzijds heb je de woorden waar we maar niets mee kunnen, titels die dan worden gebruikt als ‘de allerhoogste’ en ‘de almachtige’. Anderzijds heb je woorden als vader of beelden van een herder die op zijn schaapjes past of een kip die de kuikentjes onder haar vleugels beschermd. Ik heb de indruk dat vooral met deze laatste voorstellingen het nogal eens misgaat. Met, in de Nederlandse context, als hoogtepunt een liedje waarin het gelovig zijn is als ‘bij de vader op schoot’ zitten. En precies dat stuk staat vaak veel in de weg.

Geloof als hulplijn

Jezus als je persoonlijke vriend? God als de ultieme probleemoplosser? Je geloof als antidepressiva? Een persoonlijke relatie met God? Wat mag dat zijn? Je goed voelen? Een gesprek met God kunnen voeren? Zomaar wat eerlijke vragen die soms zo lastig zijn. Het is fijn om spirituele leiding te ervaren als je tot God hebt gebeden. Maar regelmatig is dit rekenen op Gods leiding, zoals dat wordt genoemd, het niet op je nemen van verantwoordelijkheden en ontlopen van eigen besluiten die je moet nemen. Maar het is wel fijn om zo’n geloof te volgen waarbij je volgende hulplijntje snel is in te zetten.

Waar gaat het christelijk geloof over?

Maar hoe is het dan, waar gaat dat christelijke geloof dan over? De christelijke God wordt bekend in de persoon van Jezus Christus. Vandaar ook ‘Christelijk’, logisch, het heeft alles met die Jezus Christus te maken. De almachtige en niet te kennen God, komt dichterbij en wordt iemand die de mensheid dient. Jezus predikte een radicale boodschap die veel onbegrepen is. Hij predikte een boodschap van liefde en vergeving, maakte voortdurend korte metten met trots en egoïsme. De mensen waar hij het meest mee in conflict was, waren de religieuze leiders die hun religie met fijnlijners tot in de kleinste details hadden uitgewerkt tot een alomvattende handboek voor het leven. Hij rekende ermee af en liet zien dat het ging om God liefhebben boven alles, je naaste als jezelf.

Kwetsbare God

God wilde onderdeel van zijn eigen schepping worden. En deze Jezus Christus, deze God-mens, of mens-God of hoe je het dan ook probeert te omschrijven, laat iets van God zien dat je maar moeilijk terugvindt in andere gods ideeën. De climax van de God-mens Jezus is als je ziet dat de mensheid eigenhandig een einde wilt maken aan deze nieuwe boodschap van God. Aan het kruis ziet is de mensheid op zijn slechtst: de goedheid van God om zeep proberen te helpen. Maar op Paasochtend blijkt dat tevergeefs, want de liefde overwint alles, werkelijk alles. God (wie hij ook is, maar in ieder geval die uit het verhaal van Jezus) laat zich blijkbaar door niets in de weg zitten om toch de weg van de liefde te gaan. Het verhaal heeft maar weinig weg van het ‘welk een vriend is onze Jezus’. Maar vooral met Gods miraculeuze aanwezigheid in het gebrokene.

God is geen knuffelaar

Ja, God is dan wel een Vader. Zo maakt Jezus hem bekend. Maar niet de knuffelaar die door sommigen wordt voorgesteld. Als Jezus het over de Vader heeft, zegt hij ook dat de Vader en hij één zijn, dat ze op elkaar lijken. En Christus volgen, Christen zijn, is ook vooral op Christus lijken. Dus dat betekent zelfopoffering, liefde hebben tot het zeer doet, je bezeren aan de mensheid, vergeven, dienen. Dat heeft naar maar weinig te maken met iets dat goed voelt. En daar is religie volgens mij ook niet voor bedoeld.

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

Abonneer
Laat het weten als er
guest

1 Reactie
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Elvira
Elvira
5 jaren geleden

“je bezeren aan de mensheid”. Wat mooi, wat ongelooflijk mooi. Die hou ik in het achterhoofd, de komende weken, maanden, wellicht jaren. Dank je!