Misschien moet ik wat rechtzetten. Eerder schreef ik in een artikeltje met de titel ‘Je bent helemaal niet zo belangrijk’. Het betoog komt erop neer dat ik het gezond zou vinden als we ook dat stukje van de waarheid durven omarmen, namelijk dat we maar weinig voorstellen in het grootse universum, dat we slechts een miniem onderdeel zijn van een grote massa. Natuurlijk wil iedereen bijzonder zijn, de beste, de mooiste en zichzelf onderscheiden. Alles moet top zijn, alles gelukkig. Maar nee hoor, niet iedereen is de beste. Wiskundig kan dat niet eens. Tenzij iedereen exact hetzelfde is, maar dan kan je net zo goed zeggen dat iedereen het slechtste is. Oftewel, een nutteloze uitspraak.

Saaie superhelden

Toch wil ik wat rechtzetten, een ander perspectief toevoegen. Want alle verhalen die we aan elkaar doorgeven benadrukken steeds weer dat iedereen groots kan zijn. De mooiste verhalen gaan juist over die onverwachtse grootse helden. Er is niets zo irritant en saai als heldenverhalen met superhelden die geen zwakte kennen, die altijd alles lukt. Niets is sterker. Het wordt dan pas interessant als ze een gemankeerde emotie hebben, een gekrenkte ziel zijn en dat daar de zwakte doorheen komt.

Onwaarschijnlijke helden

Nog veel inspirerender zijn de verhalen van de onverwachte en onwaarschijnlijke helden. Daarom is misschien wel het verhaal van Lord of the Rings wel zo aansprekend. Het kleine, onopvallende en vredelievende volkje uit Hobbiton, met Frodo en Sam als hoofdpersonen, is uiteindelijk het volk dat de echte helden voortbrengt. Frodo en Sam zijn moedig ondanks dat ze zichzelf niet bijzonder vonden.

Niet standaard

Veel van de helden zijn op een of andere manier niet standaard. Voor mij is Jezus van Nazareth ook een absolute held (en meer dan dat, maar dat terzijde). Hij onderscheidde zichzelf door zijn manier van in het leven staan, door zijn manier van prioriteiten kiezen, door zijn zelfopoffering, door zijn gedrevenheid om geen water bij de wijn te doen. Het is niet voor niets dat hij door de machtigen uit zijn tijd werd gezien als bedreiging en door de mensen in de marge werd gezien als redder.

Ook andere helden zijn vaak niet standaard op een of andere manier. Harry Potter is ook niet bepaald een standaard student in Hogward. Zo kan je er meer noemen.

Achteraf

In ieder mens ligt de potentie om het verschil te maken. Helden, je herkent ze vaak pas achteraf, als een groot deel van het verhaal als het ware geschreven is. Een held wordt geboren in de stilte. Iedereen is in potentie bijzonder. Al is dat slechts een deel van de waarheid. Want ondanks dat iedereen een held zou kunnen zijn, zijn er in werkelijkheid maar weinig helden. Het is eenvoudig om vanaf de zijlijn alles te kunnen blijven bekijken en commentaar te leveren, weinigen zijn het die risico’s durven nemen, ongebaande paden durven te bewandelen en hun kop boven het maaiveld uit te steken. Toch kiezen dagelijks mensen het pad van de held.

Wie is een held voor jou?

Vraag eens aan mensen wat hun held is. De meeste helden die worden benoemd zijn ouders, docenten, coaches, brandweermannen, ziekenhuis personeel, politie-agenten en militairen.

Ik ben wel benieuwd: wie is jouw held eigenlijk?