Dit jaar is voor ons persoonlijk een jaar van ontdekken en her-ontdekken van de kerken. Wij zitten nu even in een positie waarin we wat ongebonden kunnen rondkijken. Natuurlijk als ik even niet zelf moet preken her of der. Maar de behoefte aan het zoeken naar vernieuwde vormen van kerk-zijn is er al langer.

Log apparaat

Vanuit vaste instituten die veel kerken zijn is het wel lastig om dat te doen. Logisch, want juist de structuren en duidelijkheid zijn nodig voor het goede functioneren van een plaatselijke kerk. Aan de andere kant worden kerken juist soms een log apparaat met een uitgebreide onderliggende logistiek. Dan wordt het lastig om oude lasten af te gooien.

Freubelarij

Oude lasten afgooien, is dat nodig? Ik denk het wel. Want er zijn veel dingen belangrijk geworden die dat misschien helemaal niet zouden moeten. Denk alleen al aan de vergaderculturen waarin sommige kerken gevangen zitten, of aan de evenementen-cultuur waar anderen al hun tijd aan kwijt raken, of de freubelarij waarmee sommige kerken zich druk maken. Hoort dat allemaal wel bij de essentie van kerk zijn?

Alles op zondag?

De meeste energie in kerken gaat op aan het organiseren van zondagse samenkomsten. De meeste creativiteit wordt gestoken in zondagse evenementen. Het meeste geld wordt hieraan gespendeerd. Maar is dat nu echt de bedoeling? Dit is nu precies zo’n gegeven waar je snel in vastraakt. De wekelijkse cadans van diensten, aanbidding, preek, collecte. En voor de mensen die actief zijn in de kerk zijn dat meestal ook op de zondag (of de voorbereiding voor de zondag)

Mijn vraag is eigenlijk: wat is nu echt belangrijk als het gaat om de kerk, de gemeenschap van christenen? Als we dat weten, kunnen we misschien ook oude lasten beter afleggen.

Ik aanbid niet door te zingen

Met interesse volg ik de discussie die op een aantal Amerikaanse blogs gaande is nadat een aantal bekende en veelgelezen christelijk bloggers aangaven niet zo vaak naar de kerk te gaan. Zoals deze van Donald Miller: “I Don’t Worship God by Singing. I Connect With Him Elsewhere“.

So, do I attend church? Not often, to be honest. Like I said, it’s not how I learn. But I also believe the church is all around us, not to be confined by a specific tribe. I’m fine with where I’ve landed and finally experiencing some forward momentum in my faith. I worship God every day through my work. It’s a blast.

Het punt van Don Miller is: met de kerk zoals het nu is lijkt helemaal niets mis. Top kwaliteit. Maar het helpt mij niet om me met God te verbinden en van God te leren.

Onze tijd is anders

Het is weer het volgende punt van gesprek in deze tijd waarin eigenlijk alles bevraagd wordt. Omdat deze tijd veranderd is: onze maatschappij, onze economie, onze manier van kennis vergaren en kennis delen, onze manier van werken, onze manier van communiceren, onze manier van vrienden zijn… Dus waarom niet dezelfde vraag of onze manier van kerk-zijn nog wel past in onze tijd?

Waar gaat het echt om?

Nogmaals, voor mij is de eerste stap de vraag wat nu echt belangrijk is in het kerk zijn. Daar horen dingen bij als:

• verbinden met God
• verbinden met mede-gelovigen
• verkondiging van het koninkrijk (sorry voor de term)
• brengen van gerechtigheid
• …

Wie kan me helpen om deze lijst aan te vullen? Waar gaat de kerk nu echt om?