Laatste avondmaal Jezus met zijn leerlingen

Pleidooi voor een open avondmaalstafel

4 min leestijd

Het avondmaal (eucharistie, maaltijd van de Heer, of hoe je het anders ook noemt) is bijzonder. Jezus is aanwezig, tastbaar en proefbaar, maar hoe precies weten we niet. In haar laatste boek schrijft Rachel Held Evans dat ze tot haar eigen verbazing fan is geworden van een open avondmaalstafel. Het zette me aan het denken. En ja, ik ben ook een groot voorstander.

Nu is het Avondmaal ook een groot mysterie dat niet zozeer aanspraak doet op onze kennis en verstand. Het raakt ons ergens anders. Zoals Jezus op de avond voor hij zou worden gearresteerd zijn leerlingen geen uitleg of preek gaf, maar ze brood en wijn deelde. Jezus is op een mysterieuze manier aanwezig in het Avondmaal. Hoe die aanwezigheid er dan is, daarover zijn in de eeuwen voor ons al stevige religieuze gevechten over uitgevochten. Het waren niet de meest fraaie bladzijden uit de geschiedenis van de kerk. Boekverbrandingen behoorden tot de mildste vorm waarop men het conflict dacht te beslechten.

Aangewakkerd

Rachel vertelt over een vrouw die wordt uitgenodigd in de kerk om deel te nemen aan het Avondmaal. Ze heeft geen christelijke achtergrond, geen ‘keuze voor Jezus’ gemaakt, laat staan dat ze is gedoopt of belijdenis van geloof heeft afgelegd. Maar juist het ontvangen van een stukje brood en een slok wijn maakte iets in haar los. Juist het worden verwelkomd aan de tafel van Jezus wakkerde iets aan waardoor ze maar bleef komen.

Kom als je niet perfect bent

Kom als je honger hebt, kom als je dorst hebt, kom bij Jezus als je leven niet perfect is. Welkom aan zijn tafel! Waarom zouden wij proberen de tafel ‘zuiver’ te houden terwijl je Jezus juist daar zou moeten kunnen ontmoeten. Iedereen die honger heeft mag eten, iedereen die dorst heeft mag drinken. We stellen tafelwachten in om de tafel zuiver te houden, om ervoor te zorgen dat er geen heidenen of zondaren kunnen eten van het brood waarvan Jezus zei “Neem, eet, dit is mijn lichaam”. Waarom zouden wij voorwaarden stellen dat ze Jezus maar eerst ergens anders zouden moeten ontmoeten terwijl Hij juist daar aanwezig is.

Waarom zouden mensen een complete geloofsbelijdenis moeten afleggen voor ze ‘te gast’ mogen zijn bij Jezus aan tafel? Waarom zou je van een bepaald kerkgenootschap moeten zijn, bepaalde rituelen achter de rug moeten hebben om geschikt te zijn voor een stuk brood en een slok wijn? Waarom zijn er drempels gelegd en grote denkbeeldige verbodsborden neergezet rondom de avondmaalstafel?

Avondmaal als pressiemiddel

Als voorganger kreeg ik regelmatig ‘feedback’ op de manier waarop het brood werd gebroken en de wijn werd gedeeld, de manier waarop de ceremonie werd uitgevoerd. Ik stond bijvoorbeeld niet goed achter de tafel, de formuleringen waren niet goed genoeg. En, om het direct maar in de groep te gooien, moeten we niet stoppen met het vieren van avondmaal tot alle conflicten de kerk uit zijn? En zo werd het avondmaal zelfs een pressiemiddel in een struikelende gemeente. En zo is, nog steeds, het stoppen met het vieren van het avondmaal een soort paardenmiddel in een gemeente waar conflicten zijn. Weg bij de tafel van Jezus tot je alles op orde hebt in je leven en in de kerk…

Geen koninkrijk van heiligen

Het koninkrijk van God is toch niet gebouwd op heiligen? Het is toch een koninkrijk waar de zondaren, armen en zwakken alle aandacht krijgen?! Jezus stond bekend als een vriend van zondaren. Zou de kerk dat dan ook niet moeten zijn? In alles? Dus ook in het verwelkomen zonder oordeel aan de avondmaalstafel. Welkom als je honger hebt, welkom als je dorst hebt, welkom als je leven in puin ligt, welkom als het wederom is mislukt, welkom als je hopeloos bent, welkom als je het even niet weet, welkom als je twijfelt, welkom als je gelooft. Welkom, kom dichtbij, kom bij Jezus.

Sacrament van eenheid

Het Avondmaal is een sacrament van eenheid. Het overbrugt de grootste verschillen tussen mensen. Ik zou het zo mooi vinden als we stoppen met het stellen van eisen voordat mensen welkom zijn. Laat het Avondmaal ook maar open zijn. Het Koninkrijk sluit mensen niet buiten, maar verwelkomt.

Lees ook het vervolg “Iedereen is welkom aan Gods tafel” »

Er zijn niet veel boeken waar ik zoveel herkenning in vind als in het laatste boek van Rachel Held Evens: “Searching for Sunday”. Ze beschrijft vol liefde de tijd waarin ze opgroeide in de evangelische beweging maar er langzaam maar zeker van losweekt. Ze is als blogger een stem geworden van een nieuwe generatie die zich steeds minder vaak kan vinden in de kerk-as-usual.

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

8 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Ron Linders
Ron Linders
9 jaren geleden

Mooi uit het hart geschreven artikel! Geen regeltjes en voorwaarden, iedereen welkom! En ja, ook ik geloof dat als je iedereen uitnodigt voor de maaltijd met Jezus, men zichzelf toch enigszins openstelt en wellicht gaat afvragen wat het toch zo bijzonder maakt samen met Hem maaltijd te mogen houden. Hét moment om God zijn werk te laten doen!

Harold Prost
Harold Prost
9 jaren geleden

Tsja, volgens mij maken we het avondmaal veel meer dan dat het is. Daarmee zeg ik ook dat het duidelijk is wanneer je er aan kunt of niet. Het is een symbool/teken waarmee je aangeeft deel te hebben aan het offer van Jezus. Met Hemte zijn gestorven en opgestaan. Een nieuw leven. Dat is tevens wat je met de doop symboliseerd. Dus waarom wel dat avondmaal en niet die doop? Het één kan niet zonder… Lees verder »

marianne
marianne
9 jaren geleden

Ik mocht als kind ook altijd gewoon meedoen met het avondmaal. Dat vond ik mooi en bijzonder. Nu zit ik in een kerk waar je gedoopt moet zijn of een getuigenis moet afleggen om mee te doen. Samen met alle andere rituelen die we verzonnen hebben wordt het heel beladen en heel somber. Terwijl het juist een feest is om het avondmaal te vieren. Ik ben vóór een open viering!!

Arie-Jan Mulder
Arie-Jan Mulder
9 jaren geleden

Kijk ook eens naar mijn ‘De ontdekking van het avondmaal’. Dat is al voor heel veel mensen erg bevrijdend geweest. Gratis ebook op http://www.delepelaar.org (papieren boek kost wel wat geld).

Gijs-Peter
Gijs-Peter
9 jaren geleden

Herkenbaar. Zelf ook een zoektocht voor mij als voorganger. Door Joseph Prince ben ik heel anders tegen het Avondmaal gaan kijken. We hebben bij ons de zware ballast van het ‘jezelf toetsen of je wel geschikt bent om deze x deel te nemen’ afgeworpen, en er een feest van gemaakt waarin je viert wat Jezus voor ons heeft gedaan! Kids mogen ook -onder verantwoording v ouders- deelnemen. Grens bij ons is wel, dat je kan… Lees verder »

bibliafiel
bibliafiel
9 jaren geleden

Boeiende tekst. Uitnodigend in meerdere opzichten: om te gaan eten en drinken en een goed boek te gaan lezen. Ik heb er zin in. Op je vele retorische waaroms zijn imho de antwoorden niet zo moeilijk. Het lijkt me dat het front waartegen je schrijft gebaat is bij een duidelijker onderscheid tussen Jezus en Paulus over het avondmaal, een goede exegese van 1 Korintiërs 11 en een relativering van allerlei invloeden van de Nadere Reformatie… Lees verder »