Vragen

Liever geen antwoorden

3 min leestijd

“Het grootste probleem is dat we niet luisteren om te begrijpen. We luisteren om te kunnen reageren.”

Over deze quote heb ik deze week best vaak moeten nadenken nadat mijn recente blog over genezingstheater en bedriegers veel losmaakte. Het blijft een zoektocht om online een zinnig gesprek te voeren over thema’s die ertoe doen en je raken. Maar nu even geen blog over zware thema’s, maar een over vragen en de waarde ervan. Want ik kwam deze week een aantal bijzonder interessante zaken tegen. Over de kracht en waarde van vragen. En de verwoestende bijwerking van antwoorden.

Vragen

Heftige vragen

Prinses Laurentien heeft net het boek “Nog lang en gelukkig” uitgebracht en in het NRC stond een vrij uitgebreid interview met haar. Ze vertelt over de denkkracht van kinderen die zelfs door bedrijven en instellingen zou moeten worden gebruikt.

“Pas als je tien keer de waaromvraag stelt, kom je tot de essentie van een probleem. Kinderen durven „de zuivere waaromvraag te stellen én ze hebben creativiteit om andere oplossingen te bedenken. … Intuïtief scherpen kinderen een vraagstuk aan. Meer dan volwassenen denken ze multidimensionaal en conceptueel. Kinderen zeggen vaak dat volwassenen steeds dezelfde drie denkfouten maken: ze vergeten waarom ze doen wat ze doen, ze nemen te grote stappen en ze slaan de eerste stap over.” (bron)

Dus de waaromvraag mag steeds weer gesteld worden. Tot het irritante toe misschien wel. Omdat je zo bij de kern uitkomt van je vraagstuk, je overtuiging, je voorgestelde oplossing, je motivatie.

Vragen niet verknoeien

Deze week was er nog zoiets dat me even stilzette. Het was een quote van Harry Mulisch die werd gedeeld door Omdenken: “Sommige vragen zijn zo goed dat het jammer zou zijn ze met een antwoord te verknoeien”.

https://www.facebook.com/Omdenken/photos/a.218308828222810.55754.133734906680203/1059037407483277/

Op Facebook kreeg ik een reactie met een citaat van de onlangs overleden Elie Wiesel uit zijn boekje Open Hart:

“In mijn leven heb ik tot nu toe alleen maar vragen gesteld. En dat terwijl ik weet dat de echte vragen, die over de Schepper en zijn Schepping, niet kunnen worden beantwoord. Ik zal voortaan een stap verder gaan en zeggen: er bestaat een niveau waarop alleen vragen eeuwig zijn, antwoorden zijn dat nooit.” (Blz. 87)

In het eerste boekje van Elie Wiesel (Nacht) vertelt hij over zijn eigen geestelijke vorming en spirituele opvoeding waarin zijn Joodse leraar het volgende uitlegt:

“Een mens komt dichter naar God toe door de vragen die hij Hem stelt. Daarin ligt het daadwerkelijke gesprek. De mens vraagt, God antwoord. Maar we kunnen zijn antwoorden niet begrijpen. Omdat de antwoorden zich bevinden in de diepten van onze ziel en ze zullen daar blijven tot het moment dat we sterven.”

Vragen veroorzaken conflict

Dit is een van de redenen dat ik me wil oefenen in het stellen van nog betere vragen. Misschien begint dat heel vaak met de vraag naar waarom, waarom, waarom. Maar wat ik ook wil leren is het stellen van vragen, zonder dat er antwoorden nodig zijn. Zo kan een vraag je leven helemaal op zijn kop zetten. En niet iedereen vind dat een comfortabele gedachte. Misschien is dat een van de redenen waarom mensen soms zo giftig reageren op andere meningen. Want wat een vraag kan veroorzaken is dat je op reis moet gaan, dat je gaat veranderen. En, zo legde Harrie Nijhof uit, verandering betekent conflict. Maar zonder verandering kan je ook niet groeien.

Welke vraag heeft jou het meest in beweging gezet in je leven?

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

4 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Heleen
Heleen
7 jaren geleden

Met het delen van een ervaring wil ik proberen de herkenning die ik ervoer bij het lezen van dit blog woorden te geven. Zo’n vraag met een pijnlijke bijwerking van een antwoord. En het luisteren om te reageren in plaats van om te begrijpen… Enige tijd geleden overleed vrij plotseling een bijzonder dierbaar gezinslid van mij. Ik was daags daarna bij vrienden toen in het gesprek het verdriet en de pijn van het gemis in… Lees verder »

Peter
Peter
7 jaren geleden

Het is natuurlijk aan de ene kant heel postmodern om de de vragen te verheerlijken en niet van de antwoorden te houden. Aan de andere kant zijn er vragen waar ik toch wel graag antwoord op wil hebben, maar daarbij blijft er altijd een nieuwe vraag over. Bv. V: Geloof je in de hemel? A: Ja, maar ik heb geen idee hoe het daar is. Of, in het licht van jouw vorige blog over genezing:… Lees verder »