oud boek vol verhalen

Geloven, maar niet in de kerk van nu

4 min leestijd

Ik kom steeds meer christenen zònder kerk tegen. Wèl christen zijn, zich zeker ook gelovig noemen, maar geen plek meer vinden in een kerk. Ik snap het ook wel. Wat mis je als je niet ter kerke bent gegaan? Wat wordt de wereld nu mooier van een kerkdienst? Dàt vind ik nou een interessante vraag.

Steeds vaker voel ik me wat bezwaard als ik zelf op het podium of de preekstoel sta, want de hele opzet van de kerkdienst is zo gericht op de mensen en het is vaak behoorlijk eenrichtingsverkeer.

Probleem van de kerkdienst

Vinden dat de kerkdienst mooi is geweest omdat je weer wat nieuws hebt geleerd, die reactie ken en herken ik wel, maar legt ook een deel van het probleem bloot: waarom zou je iedere keer weer iets nieuws moeten leren over God? Als het doel van een kerkdienst is dat je weer wat nieuws moet leren, dan is de kerk dus een kennis-instituut geworden in een omgeving waar geloof vooral gaat over het accepteren van de juiste leerstellingen en dogma’s. Dan wordt geloof ook gevoed door de juiste uitleg over hoe het nu precies zit, daar draait geloof vooral om de vraag of je wel het goede geloof en op de goede manier gelooft. En daar moet je je als kerk duidelijk gaan onderscheiden van andere kerken die hun leerstellingen andere accenten hebben gegeven. Je snapt dat daar problemen uit voortkomen.

Hoe kan het anders?

De vraag die steeds meer in mij begint te groeien is de vraag naar hoe je dit anders zou kunnen doen. Een geloof dat niet op kennisoverdracht is gericht, maar een geloof dat over meer en misschien wel iets heel anders gaat dan dat. Dus niet het hoofd met kennis proberen te vullen, maar het hart in beweging te zetten. Ook niet geloof dat gericht is op het individu, maar juist de grotere massa. En niet naar binnen gericht, maar op het hele leven.

Niet voor mij

Ik denk niet dat er een kerk voor mij moet zijn. Onze maatschappij leert me al genoeg hoe ik voor mezelf moet opkomen, hoe ik belangrijk ben, ik, ik, ik. Voor mij hoeft de kerk daar niet ook aan mee te doen. Voor mij hoeft er geen altaar voor de mens te worden ingericht. En ik hoef ook geen recepten voor eindeloos succes, zèker niet vanaf de preekstoel. Voor mij hoeft er geen kerk te worden ingericht om zoveel mogelijk hip en van vandaag te zijn. Waarom jezelf vermoeien? Waarom zou een kerk zich inspannen om te proberen te concurreren met een snelle individualistische samenleving? Sneller krijg je het niet. Individualistischer denk ik ook niet.

De kerk heeft al oude papieren en heeft eeuwen overleefd. Daar zit meer van waarde onder het stof verborgen dan velen doorhebben.

Opnieuw uitvinden

Misschien moet de kerk zich weer opnieuw uitvinden. Niet gericht op dogma’s, leerstellingen en bejaarde geloofsstellingen. Maar juist wèl gericht op het delen van verhalen die raken. Zodat we weer kunnen leven in de verhalen van weleer. Verhalen die niet meer in het hoofd passen, die ook niet bedoeld zijn voor eindeloze exegese. Verhalen die een glimlach en een traan veroorzaken. Verhalen die een droom in je laten groeien.

De overdracht van waarden gebeurde altijd al door het hervertellen van verhalen. Ook geloofsoverdracht vond altijd al vooral plaats door het hervertellen van oude verhalen en niet in lessen in de collegebanken.

Ik zou graag weer een kerk zien die niet draait om het individu, ook niet altijd maar weer (heel vermoeiend) iets nieuws moet proberen te bieden, ook niet een waar ik altijd maar weer iets nieuws moet leren. Vertel me maar mooie verhalen. Leg het maar niet teveel uit, maar geef ruimte om te dwalen in de grote ruimte waarin de verhalen zich afspelen.

Dit is slechts een van de facetten waarin de kerk zich weer opnieuw zou kunnen vinden. Natuurlijk weet ik ook wel dat er vele soorten en smaakjes kerken zijn. De ene groep is de andere niet. En we zitten ook nog eens allemaal anders in elkaar, we worden allemaal op een andere manier geïnspireerd. Maar het zou een mooie eerste stap zijn om de dogma’s in te wisselen voor prachtige verhalen.

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

10 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
eva
eva
6 jaren geleden

het is natuurlijk altijd makkelijk de kerk de schuld van alles te geven en te zeggen dat de kerk vanalles moet, maar we hebben zelf ook altijd een keuze in hoe we met ons geloof omgaan. En als je het belangrijk vind naar anderen toe te gaan en hen te helpen of hun eenzaamheid te verminderen, doe dat dan ook en ga niet zitten zeuren en wachten tot de kerk dat gaat doen. En vooral… Lees verder »

Arpheneth
Arpheneth
7 jaren geleden

Oh… Als dit toch eens zou kunnen! Uitdagen ipv alle antwoorden geven die zonder meer worden geslikt. Naar elkaar omzien in plaats van elkaar in een keurslijf persen. Kritisch en authentiek mogen zijn zonder dat je als rebel wordt weggezet. Kunnen discussiëren in alle respect en liefde. Meeleven met elkaar.

Thomas
Thomas
Antwoord aan  Arpheneth
4 jaren geleden

Amen. Ik geloof dat we juist onszelf mogen zijn in de gemeente, zonder het gevoel te hebben dat er altijd weer van alles van je verwacht wordt. Want in de wereld wordt ook van alles van je verwacht en zijn veel mensen ook niet zichzelf. Ik geloof dat God wil dat we als gezin samen komen en gemeenschap met elkaar hebben (met elkaar lachen, huilen, meeleven, meevoelen en vooral liefhebben.) Mensen zijn verschillend en God… Lees verder »

Henry van der Burgh
Henry van der Burgh
7 jaren geleden

Beste Wouter, Je schrijft herkenbare thema’s. De kerk zou zoveel anders, zoveel meer kunnen en moeten zijn. Tegelijkertijd ontkom ik er niet aan dat ik een bepaalde tegenstelling in jouw bericht tegenkom. Je schrijft dat de kerk minder om het individu zou moeten draaien en tegelijkertijd stel je jouw eigen verlangens op de voorgrond in de trend van geef mij maar een kerk met mooie verhalen. Persoonlijk denk ik dat de kerk naast het dienen… Lees verder »

wietze baron
wietze baron
7 jaren geleden

Dan wel consequent zijn en verhalen van christenen, moslims, boeddhisten, Hindoes, natuurgelovigen en ongelovigen wellicht bij elkaar laten komen, anders wordt het weer zo’n sektarisch gedoe.

Gijsbert den Hertog
Gijsbert den Hertog
7 jaren geleden

Ik maak deel uit van een gezin met broers en zussen en heb zelf ook weer een gezin met vrouw en kinderen. Een heel divers gezelschap met elk zijn eigen denk- en leefwereld. De een zie je wat meer dan de ander, met de een heb je ook meer dan met de ander en die verschillen zullen er dan ook altijd zijn. Ondanks al deze diversiteiten met je eigen familie is er toch steeds behoefte… Lees verder »

Ad Seelt
Ad Seelt
7 jaren geleden

De uiteindelijke oorsprong van de kerk ligt volgens Torben Sondergaard, in het vroege rome van Claudius, (300 na Chr.) als poging het onuitroeibare christendom te integreren in het romeinse leven. En eerlijk gezegd vind ik dat persoonlijk wel aannemelijk. Daaruit kwam de R.K. kerk voort en de afsplitsingen daarvan. Het nieuwe testament laat zien dat de bijeenkomsten van gemeenten bij mensen thuis gebeurden en tot doel hadden elkaar te inspireren en aan te zetten tot… Lees verder »

Eva
Eva
Antwoord aan  Ad Seelt
7 jaren geleden

In de romeinse tijd is inderdaad de kerk van het christendom ontstaan tegenover de afgoderij van de rest van de bevolking, zoals men vertelt. Wat de christelijken afgoderij noemde, begon net zo goed een plek te krijgen in de christelijke kerk, omdat dat eigen is aan elk mens (naast werelds bezit, vooral het afschuiven van schuld) Het was niet de r-k kerk in die dagen, maar dé kerk van alle christelijken. Woorden en interpretatie maakten… Lees verder »

Stefco Klaver
Stefco Klaver
7 jaren geleden

Beste Wouter,
Dank voor het delen, herkenbaar.
Tijdens het lezen realiseer ik me dat ik iets van wat je beschrijft tegenkom in de Rooms-katholieke kerk.
Dat wanneer ik daar een viering meemaak, ik aanschuift in een oude traditie waar men minder de neiging heeft om die aan te passen aan deze tijd en waar ruimte is voor her niet begrijpen. Delen zonder (altijd) college, ruimte voor het verhaal en de mystiek.

Harm-jan Dijk
Harm-jan Dijk
7 jaren geleden

Ik ben met je mee op zoek. Ik zoek ook naar een kerk waar dit kan, verhalen delen, helpen, leren, geven, samen zijn. Heb het nog niet gevonden. Ben wel op zoek.