gloeilamp

Wees gegroet

7 min leestijd

Beste lezer,

Een afgezant van de allerhoogste is mij in blinkend gewaad verschenen. Het was een nogal onverwachte ontmoeting en het heeft wat tijd gekost om wat van de ontsteltenis te bekomen, maar nadat ik weer enigszins bij mijn positieven was gekomen vroeg ik de schijnende hemelbode wat hem hier bracht. ‘Tja, dat weet ik eigenlijk ook niet. Als ik ergens moet zijn, dan ben ik er. ‘k Heb me er eerlijk gezegd nooit druk om gemaakt hoe dat nu precies werkte,’ zo antwoordde hij. ‘Ja maar, waaròm ben je dan hier?’, vroeg ik vervolgens om maar wat sturing te geven aan dit vreemde gesprek.

Ik kende verhalen van lang geleden van allerlei heiligen die ontmoetingen hebben gehad met goddelijke boodschappers, maar die leken toch wat meer statig en heilig eraan toe te gaan. Maar dit voelde wat, tja, hoe zeg je dat… Niet raar, maar wel heeeeel bijzonder.

Nou, ik ben hier, omdat ik hier moest zijn. Daarom ben ik hier. Als ik ergens anders had moeten zijn, dan was ik ergens anders geweest.’ De logica zal de blinkende broeder vast duidelijk zijn, maar ik vond het echt…, ehm, ja, heeeeel bijzonder. Echt, ik heb volgens mij met de ogen gerold. Zo van ‘oh nee hè, heb je eindelijk een ontmoeting met een levensechte engel, is het een niet zo’n snuggere.’ Dat zei ik niet, dat dàcht ik alleen maar. Maar de engel vond het een beetje eng, dat draaien met de ogen. Dat zag ik. Dus besloot dat ik dat dan maar niet meer moest doen.

Ik begrijp dat je hier bent omdat je hier moet zijn. Zou je me kunnen vertellen waaròm je hier moet zijn?’ Dit was denk ik wel een goede en precieze vraag (ik had de hoop al bijna opgegeven), want hij ging er echt voor staan. Nu denk ik dat de verschijning een hij is, maar hij zou ook prima een zij kunnen zijn. Zijn engelen misschien vrouwelijk, of zijn het hetjes, je weet wel, onzijdig? Of hebben ze misschien meer variaties op dat soort dingen? Brrrr, dat geeft rare gedachten in mijn hoofd, dus laat maar even.

Hier kwam Gloeilampje met zijn grote antwoord, de boodschap waarom hij uit de hemelsferen naar mijn voordeur was gestuurd: ’Ik ben gestuurd door de allerhoogste en mag je uitnodigen in het paradijs. Je krijgt een ticket voor twee en het is all-inclusive. Je mag beginnen op ieder gewenst moment en het duurt precies 24 uur.’ Nou, lekker dan, dacht ik. Màg je een keer naar het paradijs, is het slechts een dagje. Dus direct opgetogen was ik niet. Ik was even vergeten dat een dag aan de dorpel van het huis van God beter is dan duizend elders, maar toch. ’t Zal vast komen van een tè kritische geest. Dat zijn de gevleugelde vrienden niet heel erg gewend. Maar goed, ik heb het hem maar gezegd als vermoed ik dat ik non-verbaal toch best duidelijk was. Nou ja, ‘best duidelijk…’ Alles in mijn houding schreeuwde het uit dat dit eigenlijk echt niet kan. ‘Ehmmm… tja, bedankt?’, reageerde ik twijfelend? Ik probeerde vriendelijk en nederig te zijn. Al weet ik niet echt hoe dat nederig eruit ziet. Zit niet zo in me. Hopelijk heeft de engel het niet gezien. ‘Bedankt voor de uitnodiging in het paradijs. Echt, heel erg bedankt hoor!

De hemelling was helemaal opgetogen dat de boodschap goed was overgekomen en hij weer naar elders gezapt kon worden. Maar ik was natuurlijk nog niet klaar. ‘Ik vind het echt heel leuk, dat paradijs. Altijd al heen gewild weet je. Het liefst zou ik daar ooit eens een warme apple crumble met vanille ijs willen eten.’ Dat zei ik natuurlijk om hem een beetje te teasen, maar ik twijfel eraan of ze wel grappen gewend zijn. Hmmmz, soms denk ik dat ik iets langer moet nadenken voor ik het zeg (jahaaa, ik zie je wel knikken. Ik weet dat dus zelf ook wel). Snel probeerde ik maar serieus door te schakelen: ‘Het paradijs in 24 uur, dat is toch echt veel te kort? In de Efteling kan je niet eens alles zien in een dag, laat staan in alle attracties!

Goed, de Efteling. Dat moest ik vervolgens ook nog gaan uitleggen aan gloeilampje. Ik zag hem glimmen. Je weet wel, alsof je de lamp harder aandraait. Grappig effect. Zou ik ook wel willen hebben. Het zou zomaar kunnen dat hij, alleen of met gezelschap, even een dagje Efteling gaat doen tussen alle belangrijke hemelboodschappen door, al is de kerstperiode klassiek een drukke tijd voor engelen. Ze worden van hot naar haar gestuurd om hemelse berichten door te geven en in veel huishoudens staat het lot ze te wachten dat ze de hele kerstperiode moeten bungelen in een kerstboom.

De blinkende broeder verdween net zo onverwacht als dat hij was gekomen. Niet voordat hij zei dat hij spoedig weer terug komt om mijn antwoord te horen. ‘Ik kom spoedig’. Die uitspraak ken ik wel, en het is inderdaad niet echt duidelijk. Voor je het weet zit je je hele leven te wachten op iemand die niet gaat komen.

Nou, daar sta je dan. Ik dus. Niemand die gelooft dat dit daadwerkelijk is gebeurd hè. Ze nemen me kwalijk dat ik een grote fantasie heb en dat het daar vandaan komt. Dus ik zou het alleen maar vertellen om interessant gevonden te worden. Het is alleen maar in mijn hoofd gebeurd. Ik ben een fantast. En sommigen vinden het zelfs godslasterlijk. Dat laatste begrijp ik trouwens niet. Gloeilampje is toch God niet? ‘k Ben wel echt benieuwd wanneer ik de engel weer terug ga zien.

Lang verhaal kort, ik mag dus naar het paradijs. Het is maar voor 24 uur. Nu ben ik plannen aan het maken. Er zijn nog zoveel onbeantwoorde vragen. Zo heb ik geen idee waar het paradijs is en hoe ik daar zou moeten geraken. Zelf zat ik te bedenken dat het misschien een beetje werkt als Narnia, met een of andere magische deur. Het zou ook zomaar kunnen dat je erheen wordt gezapt zoals gloeilampje zelf ook lijkt te reizen. ‘Scotty, beam me up’ ofzo. Het zou ook kunnen zijn dat 24 uur daar is als duizend jaar. Dat is namelijk in de oude boeken beschreven: ‘Voor de Heer is één dag als duizend jaar en duizend jaar als één dag.’ Stiekem hoop ik er wel op. Duizend jaar leven en dan slechts een dag ouder worden.

Alhoewel.

Ja, sorry hoor, ik ben een enorme twijfelaar. Snap je als het wat ongemakkelijk voelt. Zou het paradijs perfect zijn? Wat zou dat ‘perfect’ zijn? Kan je daar niet meer in het donker op een LEGO blokje stappen en dan heel hard *&^%!$^ roepen? Kan je daar niet meer een schram krijgen? Of teleurgesteld raken? Hoef je daar nooit meer ingewikkelde keuzes te maken en heb je daar geen hartzeer? Waar komt dan kunst en poëzie vandaan? Veel bronnen voor kunstzinnigheid liggen juist in de rouwrandjes van het leven, in de verwonding en het verdwalen.

De komende tijd ga ik eens bedenken wat het antwoord zal zijn op de gevleugelde vriend. Àls hij al terug zal komen in zijn blinkende gewaad. Het zal toch niet op kerstavond zijn hè. Kan haast niet. Dan wordt iedereen opgetrommeld voor een of ander hemelse korenslag.

Hulp gevraagd

Wat vind jij dat ik zou moeten doen? Erheen gaan? Zal ik er wel beter van worden? En wie moet ik meenemen? Hoe zal het zijn? Kan jij me van wat input voorzien

En wat zou jij doen als je wordt uitgenodigd door Gloeilampje?

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

Abonneer
Laat het weten als er
guest

4 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Michiel
Michiel
5 jaren geleden

Ik zou in ieder geval gaan. Dan weet je dat het bestaat, en misschien kom je er achter waar het is, en waarom we het niet kunnen waarnemen met onze moderne apparatuur.

Gegroet,

Michiel

Harm
Harm
5 jaren geleden

Bij twijfel doen, in dit geval :)

Geert
Geert
5 jaren geleden

Ik zou al blij zijn met één glimp in het paradijs. Veel onbeantwoorde vragen zouden dan hopelijk meer duidelijkheid krijgen.

Groeten,

Geert

Hasso
Hasso
5 jaren geleden

Hey Wouter, ik zou gaan! Ik heb nog verlofdagen genoeg.
En als jij niet gaat mag ik dan ipv jou?
Ben benieuwd of m’n smartphone het daar doet. Kan ik daar wel een appie sturen.
Groeten
HW