Gebroken spiegel

Geluk is niet het punt van het leven

5 min leestijd

Regelmatig zijn er mensen die aan de bel trekken omdat er overdreven aandacht is voor geluk, gelukkig zijn, in je kracht staan, blijdschap, tot je doel komen en ik weet niet wat… Het kan je totaal ongelukkig maken. Het is een van de boodschappen van Dirk de Wachter, de Vlaamse verdrietdokter. In een Brainwash talk beweert Carl Cederström dat er veel leed wordt aangericht in de naam van het geluk.

Er wordt veel leed aangericht in naam van het geluk. Daarom moeten we kritisch kijken naar wat levensgeluk is. Want een van de weinige zaken waarover we het allemaal eens schijnen te zijn, is dat ieder mens gelukkig wil zijn. Volgens mij wordt levensgeluk zelfs zo belangrijk gevonden dat wie niet gelukkig is, voor een mislukkeling doorgaat. Een slecht mens. Met andere woorden: levensgeluk is een morele plicht geworden (bron)

Christelijke evangelisatie

Het is zorgelijk dat precies deze ‘je moet gelukkig zijn’-boodschap ook de ultieme boodschap van de christelijke evangelisatie lijkt te zijn. Simpel gesteld: er is een mythe gecreëerd waarin een God, die vroeger wreed, maar zich nu bedacht heeft, een ultiem offer wilde brengen om ieder mens levensgeluk te geven. Jezus zou zijn eigen leven opofferen om ons gelukkig te maken. En geluk is dan dat je je blij, geliefd en voldaan zult voelen, dat je alles krijgt waar je naar verlangt. Je hebt voorspoed en voordeel, want deze Jezus heeft uiteindelijk een ultiem offer gebracht voor jouw geluk. De bonus is dat je uiteindelijk in een etherische toestand in een eeuwigheid mag doormaken, vol gelukzaligheid en overvloed. Alles wat je hartje begeert.

Ik heb er recht op

En dat terwijl de gelukzaligheid eigenlijk vooral beschreven wordt in het begin van het belangrijkste boek voor christenen, de Bijbel. In het paradijs had de mens geluk, zo wordt in een aantal zinnen beschreven. En net zo snel is de mededeling dat alle gelukzaligheid voorbij was. Misschien ook wel omdat, volgens het oerverhaal van de mens, de mens er vooral zelf beter van wilde worden en meer status wilde bezitten, als God in Frankrijk wilde regeren, alles voor het zeggen wilde hebben. Ikke, ikke, ikke, want daar draait het om. Ik heb recht op meer, dus ik moet en zal het hebben. Wat dat betreft is in de geschiedenis van de mensheid maar weinig veranderd en is de mens nog steeds vatbaar voor het vergroten van het eigen ego.

Gááf!

Het is een obsessie om alles gaaf en tof te moeten vinden, terwijl de rouwranden van het leven ook gewoon zichtbaar zijn. Veel van het leven is saai, alledaags, gewoon, niet buiten-gewoon. We hebben teleurstellingen te verwerken. Als je je ogen op doet, dan zie je de scherven van het menselijk bestaan om je heen, soms verspreid, soms netjes in een hoekje bij elkaar geveegd zodat de rest er toch aardig spik en span bij ligt.

Neem je kruis op

‘k Geloof dat het verhaal van een bevrijding door Jezus echt een ander doel moet hebben dan ons maar gelukkig te moeten maken. Veel meer lijkt het te gaat om de bevrijding van de eeuwige drang naar meer en beter. ‘De armen zul je altijd bij je hebben’, ‘neem je kruis op en volg mij’, ‘gelukkig zijn de vredestichters’, ‘wat je voor de minste hebt gedaan, heb je voor mij gedaan…’

Het leven en de boodschap van deze Jezus zijn veel radicaler dan meespelen in een westers narcistische maatschappij die vooral gaat om me, myself and I. Het offer van Jezus was niet om me maar geluk en voorspoed te brengen. Ik denk dat het veel meer is om juist los te komen van dat streven naar geluk en voorspoed. Doe niets opzichtig als je iets voor de ander doet, was de instructie van Jezus.

Showbusiness

Jezus volgen is geen showbusiness, het is niet voor het grote publiek, het is verborgen, als een zaadje dat geplant wordt, als brood dat wordt uitgestrooid over het water. Niet mijn geluk is het doel, maar het afleggen van egoïsme. Kleine daden van goede dingen voor de ander, uit liefde gedaan, uit compassie, uit medeleven. En niemand die het ziet. Dat zou een mooie manier zijn om Jezus te volgen.

Ergens ben ik in de afgelopen jaren afgehaakt van de kerkelijke showbusiness, van de suikerzoete boodschap van de Heer is goed, en lief, en fijn, en heeft een mooi plan voor je, straal maar, schitter maar, ga staan op de beloften, de Heer zal altijd voorzien en het zal je goed gaan, laten we fijn met een perfecte band en videos en show de Heer ‘groot maken’. Of iets dergelijks. Maar natuurlijk, goed plan! Niet dus. De rest van de wereld gaat naar de kloten. Zo kan het nooit bedoeld zijn. Jezus moet gevolgd worden in zijn tegendraadsheid, tegen de volgevreten houding van de religie, tegen het zelfgenoegzame, het minzaam neerkijken op de heidenen en de mensen die het allemaal nog niet begrijpen.

Antigif

Jezus biedt een antigif tegen het enorme ego waar velen van ons (ik incluis) mee te stellen hebben. Jezus’ leven gaat over thema’s als nederigheid, dienen, jezelf opgeven, niet je eigen belang, zorgdragen, weggeven, risico’s nemen, vergeven en nog meer van deze veel te grote en te mooie en te idealistische woorden voor deze tijd. Misschien vind ik deze Jezus daarom wel meer dan de moeite waard om te volgen.

Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.

PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!

Bedrag € -

[yarpp]

Abonneer
Laat het weten als er
guest

1 Reactie
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Mark
Mark
5 jaren geleden

Als God de mens lief heeft zou je hem niet vinden in het volgen van iemand. Maar in zelfkennis. Dan kan je komen zoals je bent. De kerk zegt ook dat je mag komen zoals je bent, maar tegelijkertijd verwachten ze dat je op Jezus lijkt (come as you are, Nirvana) Ik zeg: zoek eerst jezelf en kijk dan wat te volgen. Maak je altruisme niet te goedkoop. Doe de goede dingen niet in iemands… Lees verder »